landlord [ˈlændlɔ:d] n.

1. гаспада́р кватэ́ры, гасці́ніцы; улада́льнік до́ма (які здае яго за плату)

2. hist. лендло́рд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

usually [ˈju:ʒuəli] adv. звыча́йна;

I am usually home by 6 o’clock. Я звычайна дома а шостай гадзіне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

домакіраўні́цтва, ‑а, н.

Адміністрацыйны орган для кіравання жыллёвай гаспадаркай аднаго дома або групы жылых дамоў у гарадах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мармо́ль, ‑маля, м.

Разм. Нелюдзімы, негаваркі чалавек. [Бацька:] — Ты ж, як мармоль той, ходзіш, дома ні слова. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкле́цце, ‑я, н.

Ніжні або падвальны (звычайна нежылы) паверх драўлянага дома, што выкарыстоўваецца для захоўвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынц, ‑а, м.

У Заходняй Еўропе — тытул члена (не караля) каралеўскага дома. // Асоба, якая носіць такі тытул.

[Ням. Prinz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АЛЬКЕ́Ж

(польск. alkierz),

вуглавая частка будынка або прыбудова, накрытая асобным дахам, якая знадворку выступае за плоскасць сцен. Алькеж атрымаў пашырэнне ў палацава-замкавым дойлідстве і сядзібных дамах Беларусі і Польшчы ў 16—19 ст. Напачатку гэта былі 2 ці 4 вежападобныя прыбудовы ў тарцах дома, накрытыя самастойнымі шатровымі дахамі (ад замкавых вежаў 16—17 ст.). З сярэдзіны 18 ст. відазмяніліся, ператварыліся ў развітыя крылы дома-сядзібы (г.п. Поразава Свіслацкага р-на Гродзенскай вобл.). Выкарыстоўваліся як спальні ці дапаможныя памяшканні.

т. 1, с. 278

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

заспе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́ты; зак.

1. каго-што. Прыбыўшы, паспець убачыць, знайсці на месцы.

З. поезд на станцыі.

Я заспеў сябра яшчэ дома.

2. каго (што). Раптоўна застаць дзе-н., у якім-н. стане, за якім-н. заняткам.

З. злодзея.

Ноч заспела падарожнікаў у лесе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Падраздзяленне якой-н. установы, арганізацыі, канферэнцыі, з’езда і пад. з пэўнай спецыялізацыяй.

Спартыўная с. клуба.

Пасяджэнне секцыі па культуры мовы.

2. Частка збудавання, канструкцыі, якая складаецца з некалькіх дэталей.

С. паравога ацяплення.

С. дзевяціпавярховага дома.

|| прым. секцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дату́паць сов., разг. дойти́, дото́пать;

ён ледзь ~паў да ха́ты — он е́ле дошёл до до́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)