task
[tæsk]
1.
n.
зада́дзеная пра́ца, зада́ньне n.; абавя́зак -ку m.
2.
v.t.
1) дава́ць зада́ньне; нагружа́ць пра́цай
2) абцяжа́рваць; напру́жваць
Lifting the heavy box tasked him beyond his strength — Падня́ць цяжку́ю скры́нку было́ яму́ не пад сі́лу
•
- take to task
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
палічы́ць
1. (падрахаваць) (zusámmen)zählen vt, áufzählen vi;
2. (прыняць за што-н) hálten* vt (за што-н für A); betráchten vt (als A); ánsehen* vt, der Ánsicht sein;
палічы́ць за свой абавя́зак es für séine Pflicht hálten*;
палічы́ць неабхо́дным es für nótwendig hálten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
наста́ўнік, ‑а, м.
1. Той, хто выкладае ў школе. Настаўнік пачатковай школы. Настаўнік сярэдняй школы. Настаўнік хіміі. □ Вакол .. [Фралова] збіраюцца тыя, хто толькі ўчора развітаўся з роднаю школаю, з блізкімі сябрамі і любімымі настаўнікамі. Грахоўскі. // Наогул асоба, якая вучыць чаму‑н. Настаўнік музыкі. Хатні настаўнік.
2. Той, хто наогул з’яўляецца натхніцелем, хто кіруе, вучыць чаму‑н. Духоўны настаўнік. Вялікія настаўнікі пралетарыяту. □ Купала і Колас былі першыя паэтычныя настаўнікі Максіма Танка. Бярозкін.
3. Той, хто дапамагае каму‑н. асвоіць спецыяльнасць на прадпрыемстве, прывівае працоўныя навыкі. Настаўнік моладзі. □ Берагчы час, планаваць яго расход не толькі па гадзінах, а і секундах — найпершы абавязак настаўніка рабочага. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
trud, ~u
м.
1. праца, работа;
z ~em — з цяжкасцю;
zadać sobie trud — узяць на сябе абавязак;
2. ~y мн. нягоды; цяжкасці;
znosić ~y życia — пераносіць цяжкасці жыцця
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dopełnić
dopełni|ć
зак.
1. дапоўніць; папоўніць;
to ~ło miarki — гэта перапоўніла меру;
2. czego выканаць;
~ć obietnicy — выканаць абяцанне;
~ć obowiązku — выканаць абавязак;
~ć formalności — выканаць фармальнасці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
obligation
[,ɑ:blɪˈgeɪʃən]
n.
1) абавя́зак -ку m.
2) абавяза́ньне n.
to be under an obligation — быць абавя́заным
to put under an obligation — абавя́зваць
3) доўг удзя́чнасьці
4) паслу́га f.; ла́ска f.
to repay an obligation — адплаці́ць за паслу́гу або́ ла́ску; сплаці́ць доўг удзя́чнасьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
налага́ть несов., в разн. знач. наклада́ць, накла́дваць;
налага́ть наказа́ние наклада́ць (накла́дваць) ка́ру (пакара́нне);
налага́ть взыска́ние наклада́ць (накла́дваць) спагна́нне;
налага́ть обя́занность наклада́ць (накла́дваць) абавя́зак; (обязывать) абавя́зваць;
налага́ть запреще́ние наклада́ць (накла́дваць) забаро́ну, забараня́ць;
налага́ть штраф (на кого) наклада́ць (накла́дваць) штраф (на каго), штрафава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
psi
сабачы;
za ~e pieniądze — танна, за бясцэнак, за бесцань;
~a pogoda — сабачае надвор’е;
~e szczęście — сабачы лёс;
psi figiel — сабачы жарт;
to twój psi obowiązek! — гэта твой святы абавязак!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ought [ɔ:t] modal v.
1. : выражае неабходнасць, маральны абавязак;
She ought to come. Яна павінна прыйсці;
Such things ought not to be allowed in our society. Такія з’явы недапушчальныя ў нашым грамадстве.
2. : з перфектным інфінітывам выражае шкадаванне, папрок;
You ought to have agreed. Вам трэба было згадзіцца.
3. : выражае меркаванне, дапушчэнне;
They ought to be there by now. Зараз яны, верагодна, ужо там.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
trust1 [trʌst] n.
1. даве́р, даве́р’е; ве́ра
2. адка́знасць, абавя́зак
3. law апе́ка (над маёмасцю);
a trust fund падапе́чны фонд;
hold in trust кірава́ць па даручэ́нні
4. econ. трэст; канцэ́рн;
a vertical trust вертыка́льны трэст
♦
leave smth. in smb.’s trust даве́рыць што-н. каму́-н.;
take smth. on trust прыма́ць што-н. напаве́р, ве́рыць на сло́ва; браць у крэды́т
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)