бо́ргес

(ням. Borgis, ад фр. bourgeois)

друкарскі шрыфт, сярэдні паміж корпусам і петытам, кегель яго роўны 9 пунктам (каля 3,38 мм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ганіяме́трыя

(ад гр. gonia = вугал + -метрыя)

раздзел трыганаметрыі, у якім вывучаюцца спосабы вымярэння вуглоў, уласцівасці трыганаметрычных функцый і суадносіны паміж імі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дысты́нкцыя

(лац. distinctio = адрозніванне)

пазнавальны акт, у працэсе якога фіксуецца адрозненне паміж прадметамі рэальнасці або элементамі свядомасці (адчуваннямі, уяўленнямі і г.д.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэмарка́цыя

(фр. démarcation)

1) устанаўленне і абазначэнне на мясцовасці граніцы паміж сумежнымі дзяржавамі;

2) мед. адмежаванне амярцвелых участкаў тканкі ад здаровых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інса́йд

(англ. inside = унутры)

гулец у футбольнай або хакейнай камандзе, які займае ў лініі нападу становішча паміж крайнім і цэнтральным гульцамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канкарда́т

(лац. concordatum = дагавор)

дагавор паміж рымскім папам і ўрадам пэўнай дзяржавы аб становішчы і прывілеях каталіцкай царквы ў гэтай дзяржаве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канферансье́

(фр. conférencier = дакладчык, лектар)

артыст, які вядзе канцэртна-эстраднае прадстаўленне, аб’яўляючы нумары праграмы і займаючы гледачоў у перапынках паміж нумарамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карэспандэ́нцыя

(с.-лац. correspondentia)

1) паведамленне, допіс, дасланыя ў газету, часопіс;

2) пісьмы, паштова-тэлеграфныя адпраўленні;

3) перапіска паміж асобамі, установамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ко́лар-і́ндэкс

(ад лац. color = колер + індэкс)

астр. паказальнік колеру, розніца паміж фатаграфічнай і візуальнай зорнымі велічынямі якога-н. нябеснага свяціла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ламіна́тар

(ад лац. lamina = пласцінка)

механізм для пракатвання паміж валкамі шчыльнай паперы або кардону з мэтай ушчыльнення і надання ім глянцу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)