apetyt, ~tu

apety|t

м. апетыт;

mieć na co ~t — любіць што;

odzyskać (stracić) ~t — вярнуць (страціць) апетыт;

jeść bez ~tu — есці без апетыту;

z ~tem — з апетытам;

być przy ~cie — мець добры апетыт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

adversary

[ˈædvərseri]

1.

n., pl. -saries

1) супраці́ўнік -а, во́раг -а m.

2) спабо́рнік, супе́рнік -а m.

Who is our adversary in this week’s soccer game? — Хто бу́дзе на́шым спабо́рнікам у футбо́льнай гульні́ на гэ́тым ты́дні?

2.

adj.

варо́жы, непрыя́зны, антаганісты́чны

The hearings are not to be adversary in character — Слу́ханьні не паві́нны мець варо́жы хара́ктар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

issue

[ˈɪʃu:]

1.

v.t.

1) выпушча́ць, выпуска́ць (гро́шы, газэ́ту)

2) выдава́ць (кні́гі)

3) раздава́ць, выдзяля́ць

2.

v.i.

1) выхо́дзіць (з дру́ку)

2) мець вы́нік

3.

n.

1) выда́ньне n. (кні́гі)

2) вы́пуск -у m. (гро́шай)

3) канчатко́вы вы́нік -у m., рэзульта́т -у m.

4) вы́хад -у m.

5) пыта́ньне, спра́ва

Point at issue — пыта́ньне пад разгля́дам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

behálten

* vt

1) пакіда́ць (у сябе), захо́ўваць

2) запаміна́ць, па́мятаць

im Áuge ~ — мець на ўва́зе

etw. bei sich (D) ~ — пакіда́ць, захо́ўваць за сабо́й;перан. утаі́ць што-н.

ich hábe es gut ~ — я цвёрда гэ́та по́мню

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ве́сці, вяду, вядзеш, вядзе; вядзём, ведзяце; пр. вёў, вяла, вяло; заг. вядзі; незак.

1. каго. Накіроўваць чый‑н. рух. Весці каня за повад. □ Маці бярэ мяне за руку і вядзе дамоў. Бядуля. Вядзі, гаспадар, калі ласка, Нашчадкаў на ганак цясовы! Калачынскі. Зорын вёў сваю партнёршу, як добра спрактыкаваны танцор. Гурскі. // Памагаць ісці. Весці хворага пад рукі. // Прымушаць ісці з сабою. Весці ў міліцыю. □ Арыштаваных вялі рыначным пляцам проста да ратушы. Чорны. // што. Кіраваць аўтамабілем, караблём, самалётам і пад. Весці паравоз. □ [Вася:] — Хвіліну я нічога не бачыў і вёў самалёт наўгад. Шамякін. [Брат] вёў праз мост памалу Наш мінскі самазвал. Гілевіч. // каго-што. Ісці на чале, узначальваць, камандаваць. Весці войскі ў бой. □ Адну з калон беспрацоўных вёў Зыгмунт Асядовіч. Чорны. Капітан.. не спыняўся, настойліва вёў роту на нямецкія пазіцыі. Мележ.

2. перан.; каго-што. З’яўляцца кіраўніком чаго‑н.; ажыццяўляць кіраўніцтва кім‑, чым‑н. Весці сход. Весці гурток, клас. □ Маці спраў весці не ўмела, і ў мінулым годзе запушчаную і ўшчэнт разбураную гаспадарку прыйшлося збыць. Васілевіч. Вёў Герасім Дзмітрыевіч урок як звычайна. Выклікаў.. вучняў да дошкі, расказаў новы матэрыял. Б. Стральцоў.

3. чым па чым. Рухаць (указкай, алоўкам і пад.) па паверхні чаго‑н. Весці ўказкай па карце.

4. што. Будуючы што‑н. (дарогу, трубаправод, лінію электраперадачы і пад.), пракладваць у пэўным напрамку. — Ты памятаеш, як вялі ў нас дарогу? — раздумліва спытаў у мяне Яўхім. — На Рэчыцу? Ракітны. Праз балоты і палі Будаўнікі з Дашавы трубы Да Мінска роднага вялі. Ляпёшкін.

5. Мець пэўны напрамак, быць шляхам куды‑н. Дзве сталёвыя каляі, ля якіх стаіць Птахава будка, вядуць з усходу на захад — з Гомеля на Брэст. Навуменка. Роўная, гладкая пясчаная дарога вяла да самага ўзлесся.. Курто. Стаяў [асабняк] на ўзгорку, з вуліцы да яго вялі шырокія.. усходкі. Шамякін. // перан.; да чаго. Мець сваім вынікам, цягнуць за сабою. Гэта да дабра не вядзе.

6. што. Рабіць, выконваць, ажыццяўляць, падтрымліваць што‑н. (ужываецца звычайна ў спалучэнні з назоўнікамі, якія абазначаюць дзеянне). Весці падлікі. Весці назіранне. Весці барацьбу. Весці перапіску. Весці размову. □ Сход праходзіў спакойна. Максім за сталом вёў пратакол. Машара. Адам вёў строгую канспірацыю і прывучаў да строгасці ў падпольных справах і Міколу. Якімовіч. Ганна Сцяпанаўна была не з маўклівых, і трэба было ўвесь час весці з ёй размову. Шыцік.

7. безас. Разм. Хіліць на што‑н.; адольваць. Яго вяло на сон.

•••

Весці (размову, гутарку) да чаго‑н. — гаворачы або робячы што‑н., мець на мэце што‑н.

Весці рэй — быць завадатарам, верхаводзіць. — Антоська!.. родны мой! Канаю... Перагарэў, адстаў, знікаю... Вядзі ж ты рэй, вядзі... адзін... Як лепшы брат, як родны сын. Колас.

Весці сваё — настойліва ажыццяўляць свае планы, намеры, погляды, думкі.

Весці сваю лінію — тое, што і гнуць сваю лінію (гл. гнуць).

Весці свой род (генеалогію) ад каго‑н. — лічыць сябе нашчадкам каго‑н.

І вухам не весці — не слухаць, не звяртаць увагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

loose [lu:s] adj.

1. сла́бкі, незамацава́ны;

I have a loose tooth. У мяне хістаецца зуб;

She wears her hair loose. Яна ходзіць з распушчанымі валасамі.

2. шыро́кі, прасто́рны (пра адзенне)

3. во́льны, на во́лі;

set loose выпуска́ць на во́лю;

break/get loose вырыва́цца на во́лю

4. недакла́дны, прыблі́зны;

a loose translation во́льны перакла́д

5. ры́хлы (пра глебу)

6. dated распу́сны

♦

be at a loose end BrE не мець што рабі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bomb​1 [bɒm] n.

1. бо́мба; мі́на; грана́та;

an air bomb авіяцы́йная бо́мба;

The bomb exploded. Бомба ўзарвалася.

2. the bomb я́дзерная збро́я;

countries which have the bomb краі́ны, які́я ма́юць я́дзерную збро́ю

3. a bomb BrE, infml шмат гро́шай

4. a bomb AmE, infml по́ўны права́л;

The play was a bomb. П’еса правалілася.

♦

be the bomb AmE быць выда́тным;

go (like) a bomb BrE мець по́спех, быць паспяхо́вым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

horyzont, ~u

м.

1. гарызонт; небакрай;

zniknąć z ~u — знікнуць з гарызонту;

2. кругагляд;

mieć szerokie (wąskie) ~y — мець шырокі (вузкі) кругагляд;

3. часцей мн.

~y — гарызонты, перспектывы; магчымасці;

otwierać nowe ~y — адкрываць новыя гарызонты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kontakt, ~u

kontak|t

м.

1. кантакт, зносіны;

~ty międzynarodowe — міжнародныя кантакты;

nawiązać ~t — наладзіць зносіны (кантакты);

być z kim w ~cie — мець з кім зносіны;

włączyć do ~tu — падключыць кантакты;

2. эл. разм. уключальнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cięty

cięt|y

1. сечаны; рэзаны;

2. колкі; з’едлівы; востры

~e pióro — вострае пяро;

~a odpowiedź — дасціпны (трапны) адказ;

być ~ym na kogo — мець зуб на каго;

rana ~a — сечаная рана;

~e bańki мед. банькі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)