Кі́пецень ’вар’ (ТСБМ, Мат. Гом., Яўс., Жд. 3). Гл. кіпень, кіпець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кіёўкі ’кукуруза’ (Дэмб. 1, Бяльк., Мат. Маг.). Гл. кійкі, кіёўка4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лесапе́та (рэч., Мат. Гом.) — скажонае літаратурнае веласіпед. Заканчэнне аформлена паводле карэта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ліго́та ’палёгка ў выкананні абавязкаў’ (жытк., Мат. Гом.). Да ільгота (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малінэс ’маянэз’ (чачэр., Мат. Гом.). Скажоная форма з менай й > лʼ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Віко́на ’абраз’ (бых., Янк. Мат.). Да іко́на (гл.). Пачатковае ‑в прыстаўное.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Асляпе́нь ’сляпень’ (Янк. Мат., Жд.). А‑ мае пратэтычны характар. Гл. сляпень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абры́ць ’завязаць (хустку)’ (Мат. Гродз.) з балт., параўн. літ. aprìšti ’завязаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Азяры́на ’шырокае і глыбокае месца на рацэ’ (Янк. Мат.). Гл. возера.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пераме́я ’брод’ (нараўл., Мат. Гом.). З ⁺перамеля (гл. пераме́л), у якім [‑лʼ] > [й].

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)