Насласні́ць ’намазаць (тлуста)’ (добруш., Мат. Гом.). Відаць, да слисны ’смашны, прынадны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Наўгру́нь ’галопам’ (бялын., Янк. Мат.), наўгру́м ’навыперадкі’ (Сцяшк. Сл.). Гл. угру́нь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кры́жня ’качка-крыжанка’ (Янк. II, Маш., Дразд., Мат. Гом.). Гл. крыжанка].

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крынчу́к ’кныр’ (Мат. Гом.). Відаць, ад *кнырчук да кныр, кнур (гл.).⇉.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кры́чка ’рачная чайка’ (Нар. словатв., ТС, Мат. Гом.). Да крык (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крэ́йка ’верх страхі, дзе сходзяцца скаты’ (Сцяшк., Мат. АС). Гл. крэйга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крэ́пнуць ’дранцвець, нямець ад холаду’ (ТСБМ, Янк. Мат.). Да крэпкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кулдыка́цца ’перакульвацца’ (Мат. Гом., Бяльк., Гарэц., Янк. III). Да кулдыка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́мса ’вялікі кавалак хлеба’ (ТС), ’кукса’ (Мат. Гом.). Да кукса (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Куцерма́, куцерэ́мка ’звада, шум, неразбярыха’ (ТС, Мат. Гом.). Параўн. кутарма (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)