хва́цкі
1. (вельмі добры) gut, fein, nett;
2. (удалы, спрытны) keck, fesch, flott; verwégen, kühn (смелы)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
жва́ва прысл, жва́вы
1. (бадзёры) lébhaft, rége;
2. (рухавы, порсткі) rége, múnter, áufgeweckt, schnell; flink (спрытны)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
smart
[sma:rt]
a
1) спры́тны
2) хі́тры
3) элега́нтны, прыва́бны; по́ўны лю́басці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
geschíckt
a спры́тны, уме́лы, майстэ́рскі
in ~er Wéise — спры́тна, па-майстэ́рску
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
astute
[əˈstu:t]
adj.
1) прані́клівы, празо́рлівы; спры́тны
an astute diplomat — празо́рлівы дыпляма́т
2) хі́тры, ло́ўкі; ке́млівы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
камбіна́тар, ‑а, м.
Разм. Спрытны дзядок, які дасягае мэты шляхам лоўкіх аперацый, хітрыкаў, камбінацый. Гэты круцель і камбінатар быў на першы погляд чалавек прыемны, умеў адгаварыцца, і яго не вельмі чапалі. Чарнышэвіч. — Завадатар гэтай шайкі, мусіць, вопытны камбінатар і мае шырокія сувязі. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малайцава́ты, ‑ая, ‑ае.
Бравы на выгляд; ўдалы, спрытны. Чарнявая жанчына ўсё глядзела на малайцаватага дэмабілізаванага салдата, заразліва ўсміхалася, быццам паддавала яму рашучасці. Чыгрынаў. // Уласцівы малайцу (у 1 знач.), такі, як у малайца. Сярод .. [ваенных] вылучалася малайцаватая постаць ужо знаёмага начальніка каравульнай каманды. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хва́ткі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які спрытна, учэпіста хапае, схоплівае што‑н. Хваткія рукі. / у перан. ужыв. Зрэдку сустракаліся нізкарослыя дубкі, кучаравілася хваткая шыпшына, расшытая аранжавымі ягадамі. Караткевіч. // перан. Спрытны, кемлівы. Кожны з нас бадзёры, упарты, хваткі, Мы яшчэ не зведалі тугі. Прануза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wykrętny
wykrętn|y
выкрутлівы, спрытны, хітры;
~a odpowiedź — выкрутлівы (хітры) адказ
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ма́ґла ’моцна, рэзка’ (шальч., Сл. ПЗБ). Паходзіць з літ. miklùs ’спрытны’. Ма‑, як і ў наступным слове з мі‑.
Магла́ ’імгла’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Відазмененае літ. miglà ’тс’. Да імгла́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)