кераргіры́т

(ад гр. keras = рог + argyros = серабро)

мінерал класа самародных металаў бурага, жаўтаватага, зеленаватага колеру; руда серабра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мангані́т

(ад лац. manganum = марганец)

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў чорнага або цёмна-бурага колеру; руда марганцу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

палуцы́т

(англ. pollucite, ад лац. Pollux = імя старажытнарымскага міфічнага героя)

мінерал класа сілікатаў бясколерны, празрысты; руда цэзію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прусты́т

[ад фр. J. Proust = прозвішча фр. хіміка (1754—1826)]

мінерал класа сульфасолей чырвонага колеру; сярэбраная руда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

БАРЫТАБЕТО́Н,

цяжкі бетон, запаўняльнік у якім барыт ці барытавая руда або іх сумесь з метал. стружкай, чыгунным шротам і інш. Аб’ёмная маса барытабетону 3300—3600 кг/м³, маркі 100, 150 і 200. Выкарыстоўваецца ў канструкцыях ядз. рэактараў для аховы абслуговага персаналу ад радыеактыўнага апрамянення.

т. 2, с. 335

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вілемі́т

(ад гал. Willem = імя галандскага караля)

мінерал класа сілікатаў, бясколерны, часам зеленаватага або чырванаватага колеру; руда цынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эўдыялі́т

(ад гр. eu = добра + dialytos = схільны да распаду)

мінерал класа сілікатаў чырвонага або ружовага колеру; руда цырконію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

mineral

[ˈmɪnərəl]

1.

n.

1) мінэра́л -у m., кары́сны вы́капень

2) руда́ f.

3) Brit. мінэра́льная вада́

minerals, Brit. — мінэра́льныя во́ды; безалькаго́льныя напо́і

2.

adj.

1) мінэра́льны

2) неаргані́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

азуры́т

(ад фр. azur = блакіт, ад ар. läzavard = сіні камень)

мінерал класа карбанатаў блакітнага або сіняга колеру; медная руда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

карнаты́т

[ад фр. A. Carnot = прозвішча фр. хіміка (1893—1920)]

мінерал класа фасфатаў ярка-жоўтага колеру; руда урану, ванадыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)