recompense

[ˈrekəmpens]

1.

v.t.

1) плаці́ць

2) аддзя́чваць

3) апла́чваць, пакрыва́ць выда́ткі, стра́ту, кампэнсава́ць

2.

n.

1) апла́та, дапла́та, узнагаро́да f.

2) аддзя́ка f.

3) пакрыцьцё выда́ткаў, стра́таў, кампэнса́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

по́шліна жэк, фін Zoll m -(e)s, Zölle; Ábgabe f -, -n; Gebühr f -, -en, Zóllgebühren pl;

абклада́ць по́шлінай mit Zoll belégen, Zoll auf (A) erhében*;

плаці́ць по́шліну Zoll entríchten [záhlen]; гл тс мыта

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

kind​1 [kaɪnd] n. род, гату́нак, разнаві́днасць;

What kind of book do you want? Якая кніга вам патрэбна?;

What kind of person is he? Што ён за чалавек?;

different kinds of animals/plants ро́зныя жывёлы/раслі́ны

♦

in kind :

1) pay in kind плаці́ць нату́рай

2) re-spond/return in kind адка́зваць такі́м жа чы́нам, плаці́ць той жа мане́тай;

a kind of infml не́шта накшта́лт гэ́тага, ама́ль што;

kind of infml крыху́, пэ́ўным чы́нам;

nothing of the kind ні ў я́кім ра́зе;

of a kind таго́ ж са́мага ро́ду/ты́пу, адно́лькавыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cash

[kæʃ]

1.

n.

гато́ўка f.; ная́ўныя гро́шы; манэ́ты й банкно́ты

to be out of cash — ня мець гато́ўкі, гро́шай

2.

v.t.

1) выме́ньваць (чэк на гро́шы)

2) плаці́ць ная́ўнымі грашы́ма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

stóttern

vi

1) заіка́цца

2) лепята́ць (што-н. незразумелае)

3) працава́ць з перабо́ямі (пра машыну)

4) плаці́ць у растэрміно́ўку [на ра́ты]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zóllen

vt

1) плаці́ць (мыта)

2) гіст. плаці́ць (даніну)

3)

j-m Áchtung ~ — ака́зваць каму́-н. (нале́жную) паша́ну [пава́гу]

j-m Béifall ~ — выка́зваць каму́-н. адабрэ́нне

j-m Dank ~ — выка́зваць каму́-н. падзя́ку

j-m Bewúnderung ~ — выка́зваць каму́-н. захапле́нне, захапля́цца кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

pay​2 [peɪ] v. (paid)

1. плаці́ць;

pay in advance/in full/in installments плаці́ць упе́рад/по́ўнасцю/у растэрміно́ўку

2. акупля́цца, быць вы́гадным;

it pays to advertise рэкла́ма заўсёды акупля́ецца;

pay a call on/a visit to нано́сіць візі́т, наве́дваць;

pay a compliment рабі́ць кампліме́нт

♦

pay attention to звярта́ць ува́гу (на);

pay one’s respects выка́зваць паша́ну

pay back [ˌpeɪˈbæk] phr. v.

1. вярну́ць, адда́ць (грошы)

2. адплаці́ць;

I’ll pay you back for this. Я адплачу вам за гэта.

pay off [ˌpeɪˈɒf] phr. v.

1. выпло́чваць (пазыку)

2. разлічы́ць (звольніць)

3. акупля́цца

pay out [ˌpeɪˈaʊt] phr. v. выпло́чваць

pay up [ˌpeɪˈʌp] phr. v. заплаці́ць, разлічы́цца ца́лкам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

storage [ˈstɔ:rɪdʒ] n.

1. хава́нне, захо́ўванне;

data storage захо́ўванне да́ных (у камп’ютары);

storage shelves стэла́ж;

a storage wall сце́нка (шафы);

put smth. in/into storage здава́ць што-н. на захо́ўванне

2. склад, схо́вішча;

a cold storage халадзі́льнік

3. пла́та за захо́ўванне;

pay storage плаці́ць за захо́ўванне рэ́чаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пла́та, ‑ы, ДМ плаце, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. плаціць; выплата. Плата даўгоў.

2. Узнагарода за працу, службу. [Багуцкі:] — Я прывык за добрую работу атрымліваць добрую плату. Лынькоў. Чым дакладней выходзіла работа, тым меншую плату назначаў Лапко. Колас.

3. Грашовая кампенсацыя за карыстанне чым‑н. Плата за кватэру. // перан. Тая або іншая ўзнагарода, аддача за што‑н. Гэта была шайка паліцаяў, якія, баючыся атрымаць належную плату за сваю службу немцам, цяпер туляліся па цёмных кутках. Васілевіч.

•••

Заработная плата — плата за работу па найму.

Рэальная заработная плата — пакупная здольнасць заработнай платы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лоскат 1 ’ласкатанне, казытанне’, ’сверб’ (Гарэц., Федар. 1, Нас., Бяльк., Ян., ТС). Укр. лоскіт, лоскоти, ласкоти, рус. прыбалт. ласкотка, польск. łaskotki, в.-луж. łoskot. Прасл. laskotъ ’козыт’. Да laskotati > ласкатаць 1 > ласка (гл.) з пераходам а > о (параўн. дараваць — адорваць, плаціць — заплочаны).

Лоскат 2 ’пошчак’ (Гарэц.), ’моцная, апрыклая балбатня’ (Нас.), укр. ло́скіт ’трэск’, рус. ло́скот, лоскота́ ’пустая балбатня, плёткі’, польск. łoskot, чэш. loskot ’грук, рэха, стук, шчоўк’, славен. loskòt ’балбатня’, ст.-серб.-харв. лоскот ’гул’, ц.-слав. лоскотъ ’гоман, крык, шум, звон, гуд’. Прасл. loskotъ ’грукат, шум, гоман’ — nomen actionis ад ласкатаць 2, якое з’яўляецца інтэнсівам да гукапераймальнага loskati, роднасна блізкага да літ. laskúoti, lakštúoti ’весела спяваць’, łazgė́ti ’балбатаць не змаўкаючы’. Чаргуецца з лёскат і ляскаць (гл.) (Бернекер, 1, 734; Фасмер, 2, 521; Слаўскі, 5, 208–210).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)