frihalten

* аддз. vt

1) плаці́ць (за каго-н.); частава́ць

2) трыма́ць свабо́дным, не загаро́джваць (выезы́)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)