Маклак ’надта поўнае дзіця’ (докш. , Янк. Мат. ), ’неахайны’ (Касп. ), макляк ’нязграбны чалавек’ (рэч. , Мат. Гом. ). Роднаснае з вахла́ к (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нехлямя́ жы , ‑ая, ‑ае.
Несамавіты; нязграбны , няўклюдны. Рабы ад воспы і нехлямяжы Іван асабліва няважна выглядаў у пары з Шарэйкам. Брыль . На сценах віселі людскія цені; яны ківаліся, вялізныя, нехлямяжыя, як малпы. Бядуля . // Нехлямяжае самаробнае сядло. □ Едзе [маці Горава] паўз Круціцкае падвор’е ў сваёй нехлямяжай, падобнай на гарбуз брычцы. Караткевіч .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Лазга́ н ’доўгае, тоўстае сцябло’, ’празмерна высокі нязграбны мужчына’ (Зданцэвіч, LP , 1960, 344). Відавочна, утворана з літ. lazda ’палка’, ’арэшына’, ’сцябло’, lazdynas ’арэшнік’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Нясклёпа ’няўмелая асоба’ (Юрч. , НВС), нясклёпістый ’непаваротлівы’ (полац. , Нар. лекс. ), нясклёпісты ’няскладны, нязграбны ’ (Крыў., Дзіс. ). Няясна, магчыма, ад кляпаць (гл.), клёпка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Нязда́ ра (незда́ ра ) ’няздольны да працы; нязграбны ’ (Цых. , Сл. ПЗБ , Сцяшк. ), ’бяздарны’ (Яруш. ). Да здарыцца ’удацца’ (Нас. ), параўн. не́ ўдаль ’няўдаліца’, нязда́ тны ’няздольны’ і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
няскла́ дны
1. разм. нязграбны ú ngefüge, plump, ú ngeschickt;
2. (недарэчны ) missglückt; ú ngünstig;
3. (які пазбаўлены лагічнай сувязі ) ú ngereimt; ú nzusammenhängend; hí nkend (пра верш і г. д.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Лэмза ’разява, няўклюда, нязграбны ’ (шальч. , Сл. ПЗБ ; сувалк. , КЭС ). Балтызм, параўн. літ. lémza ’павольны, вялы, маўклівы чалавек, цяльпук’. Гэтак жа Грынавяцкене (Сл. ПЗБ , 2, 700).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Растарма́ ха ’нехлямяжы, нязграбны чалавек’ (Ласт. ), растармаха́ ны ’раскудлачаны’ (Сл. ПЗБ ), растармэ́ ха ’неахайны чалавек’ (Сцяшк. Сл. , Сл. рэг. лекс. ), растармэ́ ханы ’неахайны’, растармасі́ ць ’разарваць, тузаючы’ (Нас. ). Гл. тармасіць .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нязгра́ бна нареч.
1. уро́ дливо, некраси́ во, неуклю́ же; нескла́ дно; аляпова́ то, неизя́ щно, коря́ во;
2. нело́ вко, неуклю́ же;
1, 2 см. нязгра́ бны ;
◊ н. скро́ ены, ды мо́ цна сшы́ ты погов. а́ дно скро́ ен, да кре́ пко сшит
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
awkward
[ˈɔkwərd]
adj.
1) нязгра́ бны ; нехлямя́ жы; няўда́ лы, непаваро́ тлівы
an awkward person — целяпе́ нь
2) нязру́ чны; невыго́ дны
3) цяжкі́ , цяжкава́ ты
4) няёмкі
an awkward situation — няёмкае стано́ вішча
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)