утыліта́рны

(фр. utilitaire, ад лац. utilitas = карысць)

1) прасякнуты імкненнем да матэрыяльнай выгады, карысці;

2) які мае практычнае значэнне, прыкладны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

profit​1 [ˈprɒfɪt] n.

1. прыбы́так, дахо́д;

gross profit валавы́ дахо́д;

net profit чы́сты прыбы́так

2. fml кары́сць, вы́гада;

It would be your profit. Гэта будзе табе карысна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

карыста́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., чым.

1. Выкарыстоўваць для сваёй патрэбы.

К. газам.

К. гарадской бібліятэкай.

2. Выкарыстоўваць што-н. у сваіх інтарэсах, атрымліваць выгаду, карысць з чаго-н.

К. выпадкам.

К. чужой дабратой.

3. Мець што-н. (аўтарытэт, павагу, права і інш.).

К. поспехам.

К. ўсімі правамі.

|| зак. пакарыста́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (да 1 і 2 знач.).

|| наз. карыста́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пры́дур, прі́дурь ’прыдуркаватасць; вар’яцтва’ (Бяльк.). Арэал сведчыць, хутчэй, на карысць запазычання з рус. разм. при́дурь ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ахвярава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахвяраваць.

2. Уст. Тое, што і ахвярапрынашэнне (у 1 знач.). У гэты ж самы вечар, пры святле вогнішча, адбылося ахвяраванне. Маўр.

3. Дар, узнос на карысць якой‑н. асобы, установы (звычайна з мэтай дабрачыннасці). Прыватнае ахвяраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раху́ба, ‑ы, ж.

Разм.

1. Падлікі, разлікі. Звесці рахубу. □ Рахуба не згуба. Прымаўка.

2. Карысць, выгада, сэнс. [Дзед:] — І от раскінуў я сваёй галавой ды прыкінуў, дык няма мне ніякай рахубы за таго божага памазанніка ваяваць. Сабаленка. Нікадзім Варакса .. [домік] нават не рамантаваў — не было рахубы. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кянь ’праём у сцяне’ (Сл. паўн.-зах.). Няясна. фанетыч иая структура слова сведчыць на карысць новага запазычання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

korzyść

korzyś|ć

ж. карысць; выгада;

ciągnąć ~ci — атрымліваць выгаду;

z ~cią — з карысцю;

zmienić się na ~ć — змяніцца да лепшага;

obracać na swoją ~ć — паварочваць на сваю карысць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mileage [ˈmaɪlɪdʒ] n.

1. адле́гласць (у мілях), про́йдзеная аўтамабі́лем;

What mileage did you do yesterday? Якую адлегласць вы праехалі ўчора?

2. прабе́г аўтамабі́ля на адзі́нку гару́чага

3. кары́сць, вы́гада

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vicarious [vɪˈkeəriəs]adj.

1. чужы́, не свой;

feel vicarious pleasure перажыва́ць чужу́ю ра́дасць

2. які́ дзейнічае на кары́сць і́ншых; які́ пакутуе за і́ншых;

vicarious punishment пакара́нне за чужу́ю віну́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)