one-way

[,wʌnˈweɪ]

adj.

аднакіру́нкавы, аднабако́вы

one-way traffic — аднабако́вы рух

one-way street — ву́ліца з аднабако́вым ру́хам

one-way ticket — біле́т у адзі́н бок

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ву́лачка

1. Невялікая вуліца (БРС).

2. Завулак (Бых., Ветк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

зялёны, -ая, -ае.

1. Колеру травы, лісця.

Зялёная тканіна.

Зялёная фарба.

2. Пра колер твару: бледны, з зямлістым адценнем (разм.).

З. твар.

3. Які мае адносіны да расліннасці, які складаецца, зроблены з зелені (у 2 і 3 знач.).

Зялёныя насаджэнні.

З. корм.

4. Недаспелы, няспелы.

Зялёныя яблыкі.

Журавіны яшчэ зялёныя.

5. перан. Нявопытны з прычыны маладосці.

З. падлетак.

Молада-зелена (пра нясталую, нявопытную моладзь).

◊

Зялёная вуліца — ужыв. як сведчанне таго, што шлях для транспарту свабодны, святлафоры адкрыты; таксама перан.: пра бесперашкоднае праходжанне чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pass​1 [pɑ:s] n.

1. зда́ча экза́мену

2. про́пуск; па́шпарт;

a boarding pass паса́дачны тало́н (на самалёт)

3. sport перада́ча, пас

4. прахо́д, ву́зкая ву́ліца

5. цясні́на;

a mountain pass го́рны перава́л/перахо́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

центра́льный в разн. знач. цэнтра́льны;

центра́льная у́лица цэнтра́льная ву́ліца;

центра́льный у́гол мат. цэнтра́льны ву́гал;

центра́льная не́рвная систе́ма цэнтра́льная нерво́вая сістэ́ма;

центра́льное отопле́ние цэнтра́льнае ацяпле́нне;

центра́льный вопро́с цэнтра́льнае пыта́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́йкі behänd(e), lébhaft, gewándt; fíndig, schlágfertig (вынаходлівы); belébt, rége (ажыўлены);

бо́йкая ву́ліца belébte Stráße;

бо́йкі рух réger Verkéhr;

бо́йкае ме́сца ein belébter Ort;

бо́йкі га́ндаль réger Hándel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́машчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вымасціць.

2. у знач. прым. Які мае каменнае, цаглянае ці іншае пакрыццё; высланы чым‑н. Мінулася кароткая вуліца з вымашчанымі ходнікамі, драўляны ў дошках з дзіркамі мосцік праз вузка-імклівую рэчку, і .. [дзяўчаты] пайшлі алешнікам. Адамчык. А міма праязджаюць у вымашчаных палукашках, у санях-развалках, на якіх сядзяць, як хто хоча. Каліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтра́льны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца цэнтрам (у 1 знач.).

2. Які знаходзіцца, размешчаны ў сярэдзіне, у цэнтры.

Цэнтральная вуліца.

3. Галоўны, кіруючы.

Цэнтральная ўлада.

4. Асноўны, найбольш істотны.

Цэнтральная тэма.

5. Які прыводзіць у дзеянне, абслугоўвае ўсю сістэму.

Цэнтральнае ацяпленне.

○ Стрэльба цэнтральнага бою — стрэльба, якая зараджаецца з задняй (казённай) часткі ствала.

Цэнтральная нервовая сістэма — асноўная частка нервовай сістэмы ў пазваночных і чалавека, якая складаецца з галаўнога і спіннога мозга.

Цэнтральны вугал — вугал, утвораны двума радыусамі якой-н. акружнасці.

|| наз. цэнтра́льнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hałaśliwy

hałaśliw|y

шумны, гаманлівы, крыклівы;

~a ulica — шумная вуліца;

~e dziecko — крыклівае дзіця;

~y śmiech — гучны смех

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pavement

[ˈpeɪvmənt]

n.

1) брук -у m., насьці́л з цэ́глы, бярве́ньня, асфа́льту

2) матэрыя́л, ужыва́ны для насьці́лу або́ бру́ку

3) брукава́ная або́ асфальтава́ная ву́ліца, хо́днік, тратуа́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)