1. Тое, чым абгорнута што‑н. Цэлафанавая абгортка. □ [Мірон Іванавіч:] — Ад тае цукеркі хутка адна абгортка застанецца.Лынькоў.
2. Дробныя верхавінкавыя лісцікі, якія шчыльным покрывам акружаюць суквецце, а потым і плод у некаторых раслін. Пачаткі кукурузы пакрыты абгорткай з лісця. Спелы арэх лёгка аддзяляецца ад абгорткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Свіршч ‘дзірачка, якая праточана чарвяком’ (Нас.). Хутчэй за ўсё, аддзеяслоўны назоўнік ад свірашчэ́ць ‘выдаваць рэзкі прарэзлівы голас’ (Ласт.), параўн. свісту́н ‘пусты арэх з дзірачкай’ (Нас., Касп.). Параўн. таксама іншае ўтварэнне ад таго ж дзеяслова — свіраст (свіра́ст) ‘рэзкі прарэзлівы гук’ (Ласт.). Гл. свірчэць.
mit j-m ein ~ éssen* — ісці́ ў закла́д з кім-н. (падзяліўшы між сабой арэх-спарыш – жартаўлівы звычай)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пека́н
(англ. pecan, з індз.)
дрэва сям. арэхавых з масляністымі пажыўнымі пладамі, пашыранае ў Паўд. Амерыцы, а таксама ядомы плод гэтага дрэва ў выглядзе арэха; амерыканскі арэх.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
земляны́в разн. знач. земляно́й;
~ны́я рабо́ты — земляны́е рабо́ты;
~на́я плаці́на — земляна́я плоти́на;
○ з. за́яц — земляно́й за́яц;
з. арэ́х — земляно́й оре́х;
~на́я гру́ша — земляна́я гру́ша
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Луза́н ’спелы арэх, які сам вывальваецца з гранкі’ (ТСБМ, ТС), лузане́ц ’тс’ (Маш.; бялын., Янк. Мат.; ветк., Мат. Гом.), лу́занік ’тс’ (ТС), луза́нчык ’тс’ (Янк. 3.). Да луза́ць (гл.). Аб суфіксе ‑ан‑ гл. Сцяцко (Афікс. наз., 26). Сюды ж пераноснае паводле падабенства луза́н ’здаровае, тоўстае дзіця’ (кір., Нар. сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
грэ́цкі
1.разм. (грэчаскі) gríechisch;
грэ́цкая мо́ва die gríechische Spráche, das Gríechische (sub);
2.:
грэ́цкія кру́пы Búchweizengraupen pl;
грэ́цкі арэ́х Wálnuss f -, -nüsse
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)