предполага́ться
1. безл. / предполага́ется ма́ецца на ўва́зе, мярку́ецца;
рабо́ту предполага́ется зако́нчить че́рез ме́сяц рабо́ту мярку́ецца (ма́ецца на ўва́зе) ско́нчыць праз ме́сяц;
2. страд. дапуска́цца; меркава́цца; ду́мацца; лічы́цца; рабі́цца, выка́звацца; збіра́цца; ме́цца на ўва́зе, мець (сваёй) перадумо́вай, прадугле́джвацца; см. предполага́ть;
э́то заключе́ние предполага́ется почти́ все́ми уча́стниками гэ́та заключэ́нне дапуска́ецца (ма́ецца на ўва́зе) ама́ль усі́мі ўдзе́льнікамі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
get along
informal
а) пасо́ўвацца напе́рад
б) даць ра́ды, адо́лець, спра́віцца
to get along without food — абыхо́дзіцца бязь е́жы
в) до́бра ме́цца, мець уда́чу; спраўля́цца з пра́цай, зада́ньнем
They get along well as partners — Яны́ до́бра ла́дзяць як супо́льнікі
г) жыць у зго́дзе, ла́дзіць
They get along — яны́ жыву́ць у зго́дзе
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
idea
[aɪˈdi:ə]
n.
1) ду́мка, ідэ́я f., разуме́ньне, уяўле́ньне n.
to have an idea — мець уяўле́ньне
2) пагля́д -у m., перакана́ньне n., ве́ра f.
old-fashioned ideas — старамо́дныя пагля́ды
3) уяўле́ньне n., фанта́зія f.
What’s the big idea? — Што за глу́пства вы заду́малі?
4) плян дзе́яньня, наме́р -у m., заду́ма f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Títel
m -s, -
1) ты́тул; загало́вак
2) ты́тул, зва́нне
den ~ führen — мець зва́нне
sich (D) den érsten ~ erkämpfen — спарт. заваява́ць зва́нне чэмпіёна
séinen ~ an j-n verlíeren* — спарт. прайгра́ць каму́-н. першынство́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
betréffen
* vt
1) даты́чыць (каго-н., чаго-н.), мець дачы́ненне (да каго-н., чаго-н.)
was mich betrífft… — што да мяне́…
2) паража́ць, напатка́ць
ein Únglück hat ihn betróffen — яго́ напатка́ла няшча́сце
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verméssen
*
I
vt
1.
вымяра́ць, абме́рваць
2.
(sich) памыля́цца пры ме́ранні
II
sich ~ (G) нава́жвацца, адва́жвацца (на што-н.); мець наха́бнасць [адва́гу] (што-н. зрабіць)
III
a
1) рызыко́ўны
2) фанабэ́рысты, дзёрзкі, самаўпэўнены
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Rúder
n -s, -
1) вясло́
2) стырно́, руль;
der Mann am ~ стырнавы́ (тс. перан.);
ans ~ kómmen* прыйсці́ да ўла́ды;
das ~ führen стая́ць у стырна́ [рулц], кірава́ць;
am ~ sein мець ула́ду, быць пры ўла́дзе
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Appetít
m -s, -e
1) апеты́т
gúten ~! — пры- е́мнага апеты́ту!
2) жада́нне, ахво́та
~ háben (auf A, nach D) — мець жада́нне [ахво́ту] (да чаго-н.)
j-m den ~ néhmen* — адбі́ць у каго́-н. ахво́ту
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
абле́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; зак.
Разм.
1. Страціць валасы, поўсць, пер’е. Аблез [Ігнат].., чэрап свеціцца голы. Мележ. // Выпасці, вылезці (пра валасы, поўсць). — Адна [жонка] свайму ж гаспадару чыгун кіпню на галаву выліла. Добра, што вада ўжо трохі выйшла парай, дык валасы ў чалавека аблезлі, скура за вушамі спяклася, а сам жыў астаўся. Кулакоўскі.
2. Страціць першапачатковую афарбоўку, выліняць, выцвісці. [Млынар Шэлегу:] — Калі можна, дарагі, то я яшчэ пару баначак фарбы прыхвачу. Аканіцы зусім аблезлі. Навуменка.
3. Змяніць скуру, абгарэўшы на сонцы. [Стафанковіч:] — Гэта ж трэба мець нечалавечую галаву, каб выседзець у гэтакай пякельнай моцы, як у яго там скура, разам з валасамі, не аблезе?.. Чорны.
4. Страціць верхні слой; аблупіцца; выцерціся. Бур’ян быў і на самім папялішчы — зялёны, густы, ён падыходзіў аж да печы, якая аблезла, завалілася ад дажджоў і снегу зусім. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кармі́цца, кармлюся, кормішся, корміцца; незак.
1. Прымаць ежу, корм; насычацца. [Вепр] ішоў павольна і пачынаў ужо корміцца. Самуйлёнак. Лось карміўся каля стога, Піў ваду, лядок пратоўк. Лужанін. [Дзіцятка] ляжала на руках маці і кармілася, прыпаўшы да адкрытых белых грудзей. Пестрак.
2. чым і без дап. Мець за сродак для існавання, пражыцця; харчавацца. Чапля корміцца рыбай. □ Стрыжы адлятаюць першымі таму, што кормяцца толькі тымі насякомымі, якіх яны могуць схапіць сваім шырокім ротам у паветры, у час палёту. В. Вольскі.
3. чым, з чаго, на што. Здабываць сродкі для існавання, пражыцця. Выпраўляў кульгавы Цыпрук хлопчыкаў да купца ў лес на заработкі. Гэтым кармілася сям’я. Бядуля. — [Марыля] хоча рабіць нешта, каб .. корміцца. Чыгрынаў.
4. Зал. да карміць.
•••
Карміцца акрыдамі — бедна харчавацца, галадаць (з евангельскага апавядання пра Іаана Хрысціцеля, які ў пустыні еў акрыды і дзікі мёд).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)