сярэ́дні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца ў сярэдзіне, паміж якімі-н. крайнімі пунктамі, велічынямі і пад.; прамежкавы.

Сярэдняе цячэнне ракі.

С. ўзрост.

2. Які ўяўляе сабой велічыню, атрыманую дзяленнем сумы некалькіх велічынь на іх колькасць.

Сярэдняя зарплата за год.

Сярэдняя вага.

Сярэдняя хуткасць цягніка.

Сярэдняе (наз.) арыфметычнае.

3. Пасрэдны; ні добры, ні благі.

С. студэнт.

Сярэднія поспехі.

4. Не вышэй звычайнага ўзроўню, нормы.

Сярэднія патрабаванні.

Чалавек сярэдняга росту.

○

Сярэдняе вуха — поласць за барабаннай перапонкай, перад унутраным вухам.

◊

Вышэй (ніжэй) сярэдняга — вышэй (ніжэй) якой-н. нормы.

У сярэднім — зыходзячы з сярэдніх велічынь, паказчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ядна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што. Злучаць, звязваць што-н. з чым-н. пэўным чынам.

Я. рэкі каналам.

2. каго-што. Злучаць, збліжаць каго-, што-н. з кім-, чым-н., утвараючы адзінае цэлае; змяшчаць, аб’ядноўваць у сабе.

Дружная праца, узаемная павага і выручка ядналі сям’ю.

Творы пісьменніка яднаюць у сабе нацыянальныя і інтэрнацыянальныя матывы.

3. каго (што). Аб’ядноўваць, згуртоўваць для дружных агульных дзеянняў.

Рабочы камітэт яднае людзей розных спецыяльнасцей.

4. каго (што). Ствараць паміж кім-н. блізкія, сяброўскія адносіны, падтрымліваць цесную сувязь.

Нас яднаюць агульныя інтарэсы.

|| наз. ядна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прага́л

1. Адкрытая прастора, сенажатная паляна ў лесе, паміж кустамі, на балоце (БРС). Тое ж прага́ліна, прага́лка (БРС), прага́лачак (Стол.).

2. Пралёт, водступ, пакінуты паміж хатамі, узгоркамі, лясамі (БРС).

3. Адна вялікая праталіна (Слаўг.). Тое ж прага́лка (Слаўг., Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

дуапо́лія

(ад лац. duo = два + гр. poleo = прадаю)

эканамічная сітуацыя, пры якой канкурыруюць два пастаўшчыкі пэўнага тавару, не звязаныя паміж сабой пагадненнем аб умовах яго рэалізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

каардына́цыя

(с.-лац. coordinatio)

1) узгадненне, прывядзенне ў адпаведнасць узаемасувязі паміж якімі-н. дзеяннямі, паняццямі, з’явамі;

2) адпаведнасць, узгодненасць дзеянняў, паняццяў, з’яў (напр. дасканалая к. рухаў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ква́рта́л

1. Частка горада, абмежаваная вуліцамі, якія перасякаюцца (БРС).

2. Участак лесу паміж прасек (Нясв., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

паця́жына Лагчына паміж грудоў, узгоркаў; нізкае месца падоўжанай формы (Стаўбц.).

□ ур. Пацяжына (сенажаць, лес) Стаўбц. (Прышч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

worúnter

pron adv

1) над чым

2) памі́ж чым, сяро́д які́х, сяро́д чаго́

3) пераклад залежыць ад кіравання беларускага дзеяслова:

méine Fréunde, ~ ich dich zähle — мае́ сябры́, да які́х я адно́шу такса́ма і цябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пралёт I (род. пралёту) м. (действие) пролёт;

п. самалёта — пролёт самолёта

пралёт II (род. пралёта) м., в разн. знач. пролёт; (ж.-д. — ещё) перего́н;

мост з шасцю́ ~тамі — мост с шестью́ пролётами;

п. памі́ж ста́нцыямі — ж.-д. пролёт ме́жду ста́нциями;

ле́свічны п. — ле́стничный пролёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

наме́ціцца I сов.

1. (обозначиться, определиться) наме́титься;

на тва́ры наме́ціліся маршчы́нкі — на лице́ наме́тились морщи́нки;

памі́ж і́мі ~ціўся разла́д — ме́жду ни́ми наме́тился разла́д;

2. разг. наме́риться;

~ціўся пайсці́ — наме́рился пойти́

наме́ціцца II сов. наце́литься, прице́литься, наме́титься;

~ціўся пра́ма ў цэль — наме́тился пря́мо в цель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)