столкнове́ние ср.

1. в разн. знач. сутыкне́нне, -ння ср., сутыка́нне, -ння ср.;

прийти́ в столкнове́ние пры́йсці ў сутыкне́нне (сутыка́нне);

вооружённое столкнове́ние узбро́енае сутыкне́нне;

2. (спор, ссора) суты́чка, -кі ж.;

ме́жду ни́ми произошло́ столкнове́ние памі́ж імі адбыла́ся суты́чка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)