страля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
1. Рабіць выстралы.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Verbum
анлайнавы слоўніксці́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1. Ціскам зменшыць аб’ём чаго‑н.; згусціць.
2. Здушыць.
3. Моцна, шчыльна абхапіць каго‑, што‑н.
4. Здушыць, сцясніць (горла, грудзі).
5. Шчыльна злучыць (губы, зубы, пальцы і пад.).
6. Схапіць, працяць (марозам, холадам).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упе́рціся, упруся, упрэшся, упрэцца; упромся, упрацеся;
1. Уперці частку свайго цела або які‑н. прадмет для апоры, супраціўлення, адштурхвання.
2. Наткнуцца ў час руху на якую‑н. перашкоду, уткнуцца ў што‑н.
3. Аказаць супраціўленне чаму‑н., не захацець згадзіцца з чым‑н., уступіць каму‑н.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
з (перад некаторымі спалучэннямі зычных — са),
I. з
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10. Абазначае выдзяленне часткі якога
11.
12. Абазначае ўласцівасць чаго
13. Абазначае змяненне, ператварэнне чаго
14. На аснове чаго
15. З прычыны, у выніку чаго
16. Пры дапамозе чаго
II. з
III. з
1. Указвае на сумеснасць, удзел у адным і тым жа дзеянні або стане дзвюх ці больш асоб, прадметаў, а таксама на суправаджэнне адной асобы ці прадмета іншымі пры ажыццяўленні якога
2. Указвае на злучэнне, змацаванне аднаго і другога, а таксама на сумежнасць, блізкасць.
3. Указвае на наяўнасць чаго
4.
5.
6. Указвае на асобу ці прадмет, на якія распаўсюджваецца дзеянне, стан.
7.
8.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
сло́ва, ‑а,
1. Моўная адзінка, якая сваім гукавым саставам выражае паняцце аб прадмеце, працэсе, з’яве рэчаіснасці.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
turn
1) круці́цца
2) паваро́чвацца
3) паваро́чваць, зваро́чваць
4) перахо́дзіць
5) блядне́ць, бяле́ць
6) зварача́цца, зьвярта́цца
1) круці́ць; паваро́чваць, пераваро́чваць
2) пераклада́ць, перака́зваць
3) пары́раваць
4) загіна́ць; скру́чваць
5) спаўня́цца
6)
7) выме́ньваць, абме́ньваць
8) зьмяня́ць рэлі́гію
3.1) абаро́т -у
2) паваро́т -у
3) паваро́т, заваро́т -у
4) зьме́на
5) зьме́на
6) віто́к -ка́
7) чарга́
8)
9) прагуля́нка, прагу́лка
•
- at every turn
- by turns
- in turn
- out of turn
- take turns
- turn down
- turn in
- turn loose
- turn off
- turn on
- turn out
- turn over
- turn to
- turn up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гарэ́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць;
1. Паддавацца дзеянню агню, знішчацца агнём.
2. Даваць, выпраменьваць святло, полымя; ярка свяціцца.
3. Траціць маёмасць з прычыны пажару, аказвацца ў становішчы пагарэльца.
4.
5. Быць у гарачцы, у ліхаманкавым стане.
6. Рабіцца гарачым, чырванець ад прыліву крыві.
7.
8. Ззяць бляскам, выдзяляцца яркімі колерамі, афарбоўкай.
9. Цвісці (пра агуркі, гарбузы і пад.).
10. Псавацца, станавіцца непрыгодным ад моцнага перагрэву.
11.
12.
13. Адбываць чаргу пры гульні ў гарэлкі.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разабра́ць, разбяру, разбярэш, разбярэ; разбяром, разбераце;
1. Разняць што‑н. на састаўныя часткі.
2. Узяць усё па частках, па адным.
3. Прыводзячы ў парадак, рассартаваць, аддзяліць
4. Спарадкаваць, раздзяліўшы мяса і вантробы, парэзаўшы на часткі (пра мясную тушу).
5. Адрозніць, распазнаць што‑н. (слыхам, зрокам і пад.).
6.
7. і
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разве́сці, ‑вяду, ‑вядзеш, ‑вядзе; ‑вядзём, ‑ведзяце;
1. Адвесці кожнага на сваё месца.
2. Разняць, аддзяліць
3. Скасаваць чый‑н. шлюб.
4. Апусціўшы ў ваду або іншую вадкасць, распусціць, растварыць; зрабіць раствор.
5. Вырасціць або выгадаваць у значнай або вялікай колькасці.
6. Разбараніць каго‑н.
7. Распаліць, раскласці (агонь, вогнішча).
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аста́цца, астануся, астанешся, астанецца; астанемся, астаняцеся;
1. Пабыць яшчэ нейкі час дзе‑н.; не пакінуць якога‑н. месца.
2.
3. Не перастаць быць якім‑н., кім‑н., знаходзіцца ў якім‑н. стане.
4. Аказацца, апынуцца ў якой‑н. ролі, стане, становішчы і пад.
5. Аказацца ззаду, адстаць.
6.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)