małżeński

шлюбны, сямейны;

zawrzeć związek małżeński — узяць шлюб; пабрацца шлюбам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ажані́цца, ажанюся, ажэнішся, ажаніцца; заг. ажаніся; зак.

Уступіць у шлюб (пра мужчыну). Іван толькі зімою ажаніўся з .. [Матронаю], і жылі яны надта згодна. Колас. Калі любіш — ажаніся, а не любіш — адкасніся. Прымаўка.

•••

З зямлёю (сырою) ажаніцца — загінуць, памерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

propose [prəˈpəʊz] v.

1. прапанава́ць, уно́сіць прапано́ву;

the proposed budget cuts прапанава́ныя скарачэ́нні бюджэ́ту

2. збіра́цца, наме́рвацца; меркава́ць

3. (to) рабі́ць прапано́ву (пра шлюб)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крыптага́мы

(ад крыпта- + гр. gamos = шлюб)

расліны, якія не маюць кветак (напр. папараці, хвашчы, імхі, грыбы, водарасці); параўн. фанераграмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

матрылака́льны

(ад лац. mater, -tris = маці + лакальны);

м. шлюб — пашыраны пры матрыярхаце звычай пражывання мужа і жонкі ў абшчыне жонкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

marriage [ˈmærɪdʒ] n. шлюб; жані́цьба;

relations by marriage сваякі́ па жо́нцы або́ му́жу;

One in three marriages ends in divorce. З трох шлюбаў адзін заканчваецца разводам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rocky [ˈrɒki] adj.

1. скалі́сты, камяні́сты

2. няўсто́йлівы, хі́сткі; са шматлі́кімі перашко́дамі;

a rocky marriage нетрыва́лы шлюб;

a financially rocky year ця́жкі ў фіна́нсавых адно́сінах год

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разве́сціся

1. юрыд. (скасаваць шлюб) sich trénnen, sich schéiden lássen*;

2. (узнікнуць, напладзіцца ў вялікай колькасці) sich verméhren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Éhestand

m -es, -stände шлю́бнае жыццё

in den ~ tréten* — узя́ць шлюб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пажані́цца, ‑жанюся, ‑жэнішся, ‑жаніцца; зак., з кім і без дап.

1. Уступіць у шлюб (пра мужчыну і жанчыну). Пяць год таму назад сышліся.. [Ірына і Ігнась], пажаніліся. Лынькоў.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Ажаніцца — пра ўсіх, многіх. Большыя сыны Рамана пажаніліся і пааддзельваліся. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)