Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
абавя́заны, ‑ая, ‑ае.
1.Часцейузнач.вык.зінф. Які мае што‑н. сваім абавязкам, павінен што‑н. выканаць. Успомніў [Піліпчык] самы суровы загад дзядзькі Астапа: усё, што знойдзе ён у лесе ці дзе на полі, абавязаны адразу ж яму паказаць.Лынькоў.
2.каму-чаму. Які знаходзіцца ў даўгу перад кім‑н. Я з маленства табе абавязаны Сэрцам чыстым і светлай душой.Астрэйка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Са́хар ’цукар’ (Бяльк., Сл. ПЗБ), ’строгі, суровы, сварлівы муж’ (Нас.). Ст.-бел.сахаръ ’тс’ (Булыка, Запазыч., 294). Рус.са́хар, укр.са́хар(ь), ст.-рус.сахаръ (Кірыла Тураўскі, Афанасій Нікіцін і інш.). З грэч.σάκχαρο ад паліsakkharā, ст.-інд.çárkarā ’гравій, галька, пясок; цукар-пясок’ (гл. Праабражэнскі, 2, 254; Фасмер, 3, 567 з іншай літаратурай). Сучаснае беларускае са́хар, відаць, новае запазычанне з рус., прынамсі аўтары Сл. ПЗБ (4, 376) параўноўваюць з рускім са́хар.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сурві́на ’сасна з адным больш смалістым бокам’ (Касп.). Этымалагічна непразрыстае слова. Можна звязаць з балг. і макед.су́рвы, сурвѝски ’абрадавыя галінкі, дубчыкі, кіёчкі, якімі ўдзельнікі навагодніх абходаў б’юць гаспадароў з пажаданнямі здароўя, ураджаю і пад.’, што, паводле Младэнава, утвораны ад суров са значэннем ’моцны, здаровы’; параўн. побач з пажаданнем сурва година! варыянт сурова, весела година! і суров(а) даси! (Плотнікава, Этнолингв. геогр., 106). Гл. суровы; да фанетыкі параўн. дзе́рва ’дрэва’, ’стрэмка’ (Стан.) < дзерава, гл.
sie ist ~ nach der Móde gekléidet — яна́ апра́нута стро́га па мо́дзе
auf das [aufs] ~ste — найстражэ́йшым чы́нам
~ genómmen — ула́сна ка́жучы, стро́га ка́жучы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Сяўру́к ’Дзед Мароз’ (Ласт.), сяврю́к ’?’ (себеж., Мат.), уласнае імя Сяўрук (Шн. 2); сюды ж, відаць, і се́ўрук ’паўночны вецер’ (Касп.), параўн. укр.севрю́к ’наглядчык, ахоўнік’, рус.севру́к ’пануры, суровы чалавек’. Паводле Фасмера (3, 589), з *сѣверюк ад север (гл.); аналагічна Карскі 2-3, 36 (выдзяляе суф. ‑юк); Станкевіч (Стан., 1028) лічыць памяншальнай формай ад племянной назвы Севяра́нін. Гл. таксама ЕСУМ, 5, 202 (па семантычных прычынах украінскае слова супастаўляецца з тур.savruk ’бязглузды, нязграбны, няўмелы’). Параўн. сяўрыць, сяўрана, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
stern2[stɜ:n]adj.
1. стро́гі, суро́вы;
a stern face пану́ры твар;
a stern battle жо́рсткая бі́тва
2. цвёрды, няўмо́льны, упа́рты, сто́йкі;
a stern follower перакана́ны паслядо́ўнік
♦
be made of sterner stuff быць мацне́йшым (чым іншыя), мець мо́цную во́лю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
harsh
[hɑ:rʃ]
adj.
1) гру́бы, грубы́, шо́рсткі, шурпа́ты
a harsh towel — грубы́ ручні́к
harsh rind — шурпа́тая ску́рка
2) рэ́зкі, непрые́мны
a harsh voice — рэ́зкі го́лас
3) да́ўкі, са́дкі (на смак)
4) крыклі́вы
a harsh painting — крыклі́вая карці́на
5) неміласэ́рны, лю́ты, суро́вы
a harsh man — бязьлі́тасны чалаве́к
6) суро́вы, стро́дкі
7) пану́ры; пагража́льны
a harsh expression — пагража́льны вы́раз
8) пану́ры; пусты́; непрыва́бны (бе́раг)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)