рэа́лія

(н.-лац. realia, ад с.-лац. realis = сапраўдны)

кожная рэч матэрыяльнага свету.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

факты́чны tátsächlich, den Tátsachen entspréchend; wírklich (сапраўдны); fáktisch;

факты́чны стан рэ́чаў der tátsächliche Stand der Dínge [der Sáche, der Ángelegenheit];

факты́чны матэрыя́л réich(haltig)es Tátsachenmaterial

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэалізава́ць

(фр. realiser, ад с.-лац. realis = сапраўдны)

1) ажыццяўляць, здзяйсняць, праводзіць у жыццё намечаны план, праграму, праект;

2) прадаваць маёмасць, тавар, каштоўныя паперы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

echt

a сапра́ўдны; чы́сты (пра золата і г.д.)

ein ~er Freund — сапра́ўдны cцбар

~er Bruch — матэм. пра́вільны дроб

~ und recht — пра́вільна ва ўсіх адно́сінах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ілюзо́рны

(лац. illusorius = падманлівы)

заснаваны на ілюзіях; уяўны, не сапраўдны (напр. і-ыя надзеі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

actual

[ˈæktʃuəl]

adj.

1) сапра́ўдны, рэчаі́сны, факты́чны

an actual happening — сапра́ўднае здарэ́ньне

2) цяпе́рашні, суча́сны

the actual state of affairs — цяпе́рашні стан спра́ваў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

напы́шлівы, ‑ая, ‑ае.

1. Празмерна важны, ганарысты; поўны важнасці, ганарыстасці. Напышлівы і ганарлівы, .. [Вайтовіч] ехаў следам за польскім войскам, ачмураным марамі Пілсудскага. Пальчэўскі. Цяпер Дывінцу было прыкра за тое сваё прыніжэнне, за тую ўступку, што была зроблена напышлівай Адзелаідзе Сяргееўне. Асіпенка. // Які выражае важнасць, ганарыстасць. Напышлівы выгляд.

2. Празмерна ўрачысты, штучны ў сваім выражэнні. Напышлівая прамова. □ Сапраўдны подзвіг заўсёды сціплы, як і сапраўдны герой, ад якога ніколі не пачуеш пахвальбы і напышлівых тырад. Казека. Я заўсёды баюся напышлівых выцвілых слоў, што звіняць, як жабрацкая медзь у асенняй журбе. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохразо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які чатыры разы быў, паўтараўся. // Які чатыры разы дамагаўся чаго‑н., атрымліваў што‑н. Чатырохразовы чэмпіён. // Прызначаны на чатыры разы, сапраўдны на чатыры разы. Чатырохразовы пропуск. // Які адбываецца чатыры разы, разлічаны на чатыры разы. Чатырохразовае харчаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агалі́ць, агалю́, аго́ліш, аго́ліць; аго́лены; зак., каго-што.

1. Зняць адзенне, покрыва, верхні слой і пад.

Вясною аголіцца і выгарыць на сонцы бераг.

2. Пазбавіць дрэвы лісця і пад.

Віхор агаліў таполі.

3. перан. Зрабіць безабаронным, адкрытым для ворага.

А. фронт.

А. левы фланг.

4. перан. Выявіць сваю сутнасць, свой сапраўдны змест; стаць відавочным.

|| незак. агаля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і аго́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. агале́нне, -я, н. і аго́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

oczywisty

oczywist|y

відавочны, сапраўдны; несумненны; бясспрэчны;

to ~e — гэта несумненна (відавочна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)