сапра́ўдны, -ая, -ае.
1. Які адпавядае рэчаіснасці, аўтэнтычны, рэальны, праўдзівы.
С. дакумент.
2. Які захоўвае сваю сілу, дзейнічае.
Білет с. тры дні.
3. Які з’яўляецца лепшым узорам чаго-н., ідэалам каго-, чаго-н.
С. мастак.
Сапраўдная дружба.
4. Пра адмоўныя якасці каго-н. (разм.).
С. дурань.
○
Сапраўдны лік — у матэматыцы: усякі лік, дадатны або адмоўны, цэлы або дробавы.
|| наз. сапра́ўднасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
сапра́ўдны
1. (реальный) действи́тельный, по́длинный, настоя́щий;
~ныя падзе́і — действи́тельные собы́тия;
с. факт — действи́тельный (по́длинный) факт;
с. дакуме́нт — действи́тельный (по́длинный, настоя́щий) докуме́нт;
2. (сохраняющий свою силу) действи́тельный;
біле́т с. тры дні — биле́т действи́телен три дня;
3. (представляющий собой лучший образец, идеал кого-, чего-л.) и́стинный, настоя́щий;
с. маста́к — и́стинный (настоя́щий) худо́жник;
4. разг. (об отрицательных качествах) фо́рменный, су́щий;
с. ду́рань — фо́рменный (су́щий) дура́к;
○ ~ныя лі́кі — действи́тельные (веще́ственные) чи́сла;
с. по́ўдзень — астр. и́стинный по́лдень;
◊ ~нае пе́кла — су́щий ад
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
сапра́ўдны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адпавядае рэчаіснасці, існуе сапраўды; рэальны. — Мусіць, зіма сапраўдная ляжа, — з выглядам знаўцы сказаў Коля. Якімовіч. // Аўтэнтычны, праўдзівы, не фальшывы. Нікому, нават самым блізкім сябрам сваім,.. [Іван] не гаварыў сапраўднага імя і прозвішча. Новікаў. Да руля быў прымацаваны званок, самы сапраўдны званок! Арабей.
2. Які адпавядае нашым уяўленням пра каго‑, што‑н.: такі, які павінен быць; ідэальны. Не знайсці нічога ў свеце Прыгажэй сапраўднай дружбы. Ні адна не мае мова Слова лепшага, чым «друг». Панчанка. Зразу пайшоў на работу хлапчына. Ён працаваў як сапраўдны мужчына. Дубоўка. Няўжо.. [Лакота] не можа знайсці сабе — хай не зусім поўнага, хай палавіннага, але сапраўднага чалавечага шчасця? Зарэцкі. А месца там — сапраўдны курорт! Чарнышэвіч.
3. Такі самы, падобны на каго‑, што‑н. Трэба кнігу, сапраўдную кнігу стварыць, Трэба вывесці ў свет немаўля-чалавека. Свірка.
4. Які захоўвае сваю сілу, дзейнічае. Білет сапраўдны на трое сутак.
•••
Сапраўдны лік гл. лік 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сапра́ўдны
1. (рэальны) reál, wírklich, tátsächlich;
2. (які захоўвае сваю сілу) gültig; réchtwirksam;
біле́т сапра́ўдны на тро́е су́так die Fáhrkarte ist drei Táge (lang) gültig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сапраўдны, праўдзівы, бясспрэчны, непадробны, непадроблены, непрытворны, неабвержны, дакументальны; напраўдашні (абл.); чысты (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
фо́рменны, -ая, -ае.
1. гл. форма.
2. Сапраўдны (разм.).
Форменнае злачынства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
фуро́р, -у, м.
Шумны публічны поспех.
Кніга зрабіла сапраўдны ф. у грамадстве.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
запра́вский разг. сапра́ўдны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
взапра́вдашний прост. сапра́ўдны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
всамде́лишный прост. сапра́ўдны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)