надзе́я ж. наде́жда; ча́яние ср., упова́ние ср.;
◊ глядзе́ць з надзе́яй — смотре́ть с наде́ждой;
падава́ць надзе́і — подава́ть наде́жды;
усклада́ць надзе́і — возлага́ть наде́жды;
це́шыць сябе́ надзе́яй — обольща́ть себя́ наде́ждой;
мець надзе́ю — име́ть наде́жду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
прапанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., каму.
1. каго-што або з інф. Падаць (падаваць) на абмеркаванне як пэўную магчымасць.
П. новы праект. П. пабудаваць мост.
П. чыю-н. кандыдатуру для абмеркавання.
2. што. Запытаць (пытаць), задаць (задаваць).
П. пытанне. П. задачу.
3. каго-што. Даць (даваць) у чыё-н. распараджэнне.
П. свае паслугі.
4. з інф. Патрабаваць, загадаць (загадваць) што-н. зрабіць (рабіць).
П. закончыць пабудову ў тыднёвы тэрмін.
|| незак. яшчэ прапано́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прапано́ва, -ы, ж. і прапанава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
przedstawiać
przedstawia|ć
незак.
1. прадстаўляць, падаваць;
~ć projekt — падаваць праект;
2. паказваць, прад’яўляць (дакумент);
3. уяўляць;
scena przedstawiać ogród — сцэна ўяўляе сабою сад;
~ć obraz przyszłości — уяўляць карціну будучыні;
4. знаёміць; рэкамендаваць пры знаёмстве
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Kádi
m -s, -s ка́дзі (суддзя ў мусульман)
zum ~ láufen* — разм. падава́ць ска́ргу ў суд
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Lébenszeichen
n -s, - прыкме́та жыцця́
kein ~ von sich (D) gében* — не падава́ць ніцкіх прыкме́т жыцця́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гуча́ць
1. (падаваць гукі) tönen vi; klíngen* vi; láuten vi;
2. (чуцца) erschállen* vi (s), ertönen vi (s), erklíngen* vi (s);
яе́ го́лас гучы́ць до́бра ihre Stímme hat éinen gúten Klang [klingt gut, schön]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
back up
а) пада́цца ўты́л, уза́д, тылава́ць
to back a car up — тылава́ць, пада́ваць аўтамабі́ль наза́д
б) падтрыма́ць каго́-што; дапамагчы́ каму́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
introduce
[,ɪntrəˈdu:s]
v.t.
1) уво́дзіць; устаўля́ць, усо́ўваць
2) прадстаўля́ць
Allow me to introduce myself — Дазво́льце прадста́віцца
3) знаёміць
4) уно́сіць, падава́ць (для разгля́ду)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
міга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Хутка паднімаць і апускаць павекі. Хлапчук палахліва, не мігаючы, пазіраў на Марыю Хведараўну. Марціновіч.
2. Падаваць знак рухам павек.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Свяціцца слабым, няроўным святлом. Навокал ні жывой душы, толькі дзесьці далёка мігала агеньчыкамі вёска. Асіпенка. На вясеннім чыстым небе скрозь проразі верхавін мігалі далёкія халодныя зоры. Колас.
4. Хутка праносіцца перад вачыма, мільгаць. Снуюць тралейбусы, Мігаюць машыны. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ківа́ць ’рухаць, пахістваць, падаваць знакі галавой, пальцамі’ (ТСБМ, Нас., ТС, Грыг., Гарэц., Яруш., Сержп., Бяльк.). Укр. кивати, рус. кивать ’тс’, ст.-слав. покывати ’паківаць’, балг. кивам, славен. kívati ’ківаць’, польск. kiwać, чэш. kývati, славац. kývať, в.-луж. kiwać, н.-луж. kiwaś ’тс’. Прасл. *kyvati — ітэратыўная форма ад kъvati (ст.-слав. къвати). Суадносілася з лац. ceveo ’віляю’. У апошні час атрымала яшчэ адну індаеўрапейскую паралель: асец. gīwyn ’мучыцца, трэсціся’. Гл. Фасмер, 2, 228; Абаеў, 1, 520; ЕСУМ, 2, 428.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)