arbitrate

[ˈɑ:rbɪtreɪt]

1.

v.i.

1) быць траце́йскім судзьдзёю, пасярэ́днічаць

2) падава́ць на арбітра́цыю (спра́ву)

2.

v.t.

ула́дзіць спра́ву шля́хам арбітра́цыі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)