падава́ць гл. падаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падаю́ падаё́м
2-я ас. падае́ш падаяце́
3-я ас. падае́ падаю́ць
Прошлы час
м. падава́ў падава́лі
ж. падава́ла
н. падава́ла
Загадны лад
2-я ас. падава́й падава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падава́ць I несов., в разн. знач. подава́ть; (в сторону, вперёд, назад — ещё) принима́ть; см. пада́ць;

◊ п. надзе́і — подава́ть наде́жды;

не п. го́ласу — не подава́ть го́лоса

падава́ць II сов., разг. (о многом) дать, разда́ть;

п. усі́м рыдлёўкі — дать (разда́ть) всем лопа́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце; незак.

1. Незак. да пада́ць.

2. Прыгатаваўшы пэўным чынам, прыносіць, ставіць на стол (пра страву). Падаваць рыбу пад соусам.

•••

Падаваць надзеі — выяўляць якія‑н. задаткі, праяўляць здольнасці да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падава́ць гл пада́ць II

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пада́ць, -а́м, -асі́, -а́сць; -адзі́м, -асце́, -аду́ць; пада́ў, -ала́, -ло́; пада́й; пада́дзены; зак.

1. каго-што. Даць, паднёсшы.

П. кнігу каму-н.

2. што. Паставіць на стол (ежу).

П. кашу.

3. Даставіць, прывесці да месца чыёй-н. пасадкі або пагрузкі.

П. поезд да платформы.

П. вагоны.

4. каго-што. Штурхнуць, пасунуць (разм.).

П. шафу ўлева.

5. што. Прадставіць у пісьмовай форме (скаргу, заяву).

П. заяву на чарговы адпачынак.

П. у суд на каго-н. (прад’явіць іск). П. на развод (падаць заяву на скасаванне шлюбу; разм.).

6. што і без дап. Даць як міласціну.

П. жабраку.

7. што. Зрабіць, утварыць, аказаць (тое, што выражана наступным наз.).

П. дапамогу (дапамагчы). П. рэпліку (прамовіць, сказаць што-н.). П. прыметы жыцця (выявіць прыметы жыцця). П. прыклад (паслужыць прыкладам). П. каманду (скамандаваць). П. вестку (паведаміць пра сябе).

8. што. У спартыўных гульнях з мячом, шайбай і пад.: ударам паслаць мяч партнёру.

П. мяч.

9. каго-што. Адлюстраваць, вывесці, прадставіць (кніжн.).

Рэалістычна п. жыццё ў творы.

Умець сябе п. (прадставіць у лепшым выглядзе).

◊

Падаць руку — працягнуць руку для поціску або (перан.) для дапамогі.

|| незак. падава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; -дава́й.

|| наз. пада́ча, -ы, мн. -ы, -да́ч, ж. (да 1—5, 7—9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падава́нне ср. пода́ча ж.; см. падава́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парадзі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак., каго-што.

Пада́ць (падаваць) у смешным, карыкатурным выглядзе.

П. мову персанажаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забібі́каць

‘пачаць падаваць гукавыя сігналы’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забібі́каю забібі́каем
2-я ас. забібі́каеш забібі́каеце
3-я ас. забібі́кае забібі́каюць
Прошлы час
м. забібі́каў забібі́калі
ж. забібі́кала
н. забібі́кала
Загадны лад
2-я ас. забібі́кай забібі́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час забібі́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пя́тить несов. падава́ць наза́д, адсо́ўваць наза́д;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)