пада́ць, -а́м, -асі́, -а́сць; -адзі́м, -асце́, -аду́ць; пада́ў, -ала́, -ло́; пада́й; пада́дзены; зак.
1. каго-што. Даць, паднёсшы.
П. кнігу каму-н.
2. што. Паставіць на стол (ежу).
П. кашу.
3. Даставіць, прывесці да месца чыёй-н. пасадкі або пагрузкі.
П. поезд да платформы.
П. вагоны.
4. каго-што. Штурхнуць, пасунуць (разм.).
П. шафу ўлева.
5. што. Прадставіць у пісьмовай форме (скаргу, заяву).
П. заяву на чарговы адпачынак.
П. у суд на каго-н. (прад’явіць іск). П. на развод (падаць заяву на скасаванне шлюбу; разм.).
6. што і без дап. Даць як міласціну.
П. жабраку.
7. што. Зрабіць, утварыць, аказаць (тое, што выражана наступным наз.).
П. дапамогу (дапамагчы). П. рэпліку (прамовіць, сказаць што-н.). П. прыметы жыцця (выявіць прыметы жыцця). П. прыклад (паслужыць прыкладам). П. каманду (скамандаваць). П. вестку (паведаміць пра сябе).
8. што. У спартыўных гульнях з мячом, шайбай і пад.: ударам паслаць мяч партнёру.
П. мяч.
9. каго-што. Адлюстраваць, вывесці, прадставіць (кніжн.).
Рэалістычна п. жыццё ў творы.
Умець сябе п. (прадставіць у лепшым выглядзе).
◊
Падаць руку — працягнуць руку для поціску або (перан.) для дапамогі.
|| незак. падава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; -дава́й.
|| наз. пада́ча, -ы, мн. -ы, -да́ч, ж. (да 1—5, 7—9 знач.).