адасо́біцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак.
Аддзяліцца, выдзеліцца з агульнага, цэлага; заняць асобнае месца. // Адмежавацца ад людзей. Адчуваючы, што гаворка Панцялея Іванавіча была падобнаю на сватаўство, Крушыны яшчэ больш, адасобіўся ад людзей. Пальчэўскі. [Раман] адасобіўся ад усіх, паставіў свой ложак у кутку пакоя і адгарадзіўся нейкай.. шырмай, якую дастаў у тэатральным рэквізіце. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзеравя́ны, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Зроблены з дрэва; драўляны. Дзеравяны ложак, прыбраны сціпла і чыста, прытуліўся да акна. Мурашка. Пад самаю паліцаю, ля сцяны па ўслончыку, стаіць дзеравянае вядро з вадою. Сабаленка.
2. перан. Нерухомы, нежывы. Дзеравяны твар. // Невыразны, бясстрасны. — Ну на табе! Кахаю!.. — вымармытаў я глухім дзеравяным голасам. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bedfellow
[ˈbed,feloʊ]
n.
1) хто дзе́ліць ло́жак з ся́брам, кале́га, кумпа́н па ло́жку
2) супо́льнік -а m., партнэ́р -а m.
strange bedfellow — выпадко́вы партнэ́р
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
omit
[oʊˈmɪt]
v., (-tt-)
1) прапушча́ць, прапуска́ць; занядбо́ўваць
2) не рабі́ць чаго́-н.
She omitted to make her bed — Яна́ не засла́ла свой ло́жак
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
amerykanka
ж.
1. крэсла-ложак;
2. палігр. прылада для дробнага друку;
3. с.-г. від пшаніцы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dostawka
ж.
1. разм. прыстаўное крэсла (у тэатры); дадатковы ложак (у шпіталі);
2. мед. пратэз (зубны)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
тапча́н, ‑а, м.
1. Нізкі ложак з дошак на козлах. На цэментовай падлозе стаяў дзеравяны тапчан-койка. Колас.
2. Пакаёвая шырокая лаўка, звычайна са спінкай. На куце пад абразамі Стол стаіць, як пан; Дзве пры ім таўстыя лаўкі І адзін тапчан. Купала. Каля стала па тапчане, на голым сенніку, моцна спіць Ірынка. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпя́ць сов.
1. отдёрнуть (занавеску, штору и т.п.);
2. отпусти́ть, осла́бить; отвяза́ть;
а. вяро́ўку — отпусти́ть (осла́бить) верёвку;
3. отгороди́ть, отдели́ть (занавеской, шторой);
а. ло́жак по́сцілкай — отгороди́ть крова́ть пости́лкой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ма́та, ‑ы, ДМ маце, ж.
Пляцёнка з саломы, травы і пад., якой завешваюць вокны, уцяпляюць дзверы і якую сцелюць на падлогу. Каля парога ў сталоўцы была паслана мата з саломы — выціраць ногі. Колас. Ложак стаяў не там, дзе стаіць у хаце звычайна, — яго пасунулі да самага стала, насупраць завешанага саламянай матай акна. Шамякін.
[Гал. і англ. mat.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pallet
[ˈpælət]
n.
1) пасьце́ль з сало́мы, сяньні́к сеньніка́ m.
2) малы́, про́сты ло́жак; на́ры pl. only, пало́к -ка́ m., пол пала́ m. (у сяля́нскай ха́це)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)