1. Зроблены з дрэва; драўляны. Дзеравяны ложак, прыбраны сціпла і чыста, прытуліўся да акна.Мурашка.Пад самаю паліцаю, ля сцяны па ўслончыку, стаіць дзеравянае вядро з вадою.Сабаленка.
2.перан. Нерухомы, нежывы. Дзеравяны твар.// Невыразны, бясстрасны. — Ну на табе! Кахаю!.. — вымармытаў я глухім дзеравяным голасам.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)