Пры́дур, прі́дурь ’прыдуркаватасць; вар’яцтва’ (Бяльк.). Арэал сведчыць, хутчэй, на карысць запазычання з рус. разм. при́дурь ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ахвярава́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ахвяраваць.
2. Уст. Тое, што і ахвярапрынашэнне (у 1 знач.). У гэты ж самы вечар, пры святле вогнішча, адбылося ахвяраванне. Маўр.
3. Дар, узнос на карысць якой‑н. асобы, установы (звычайна з мэтай дабрачыннасці). Прыватнае ахвяраванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раху́ба, ‑ы, ж.
Разм.
1. Падлікі, разлікі. Звесці рахубу. □ Рахуба не згуба. Прымаўка.
2. Карысць, выгада, сэнс. [Дзед:] — І от раскінуў я сваёй галавой ды прыкінуў, дык няма мне ніякай рахубы за таго божага памазанніка ваяваць. Сабаленка. Нікадзім Варакса .. [домік] нават не рамантаваў — не было рахубы. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Кянь ’праём у сцяне’ (Сл. паўн.-зах.). Няясна. фанетыч иая структура слова сведчыць на карысць новага запазычання.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
korzyść
korzyś|ć
ж. карысць; выгада;
ciągnąć ~ci — атрымліваць выгаду;
z ~cią — з карысцю;
zmienić się na ~ć — змяніцца да лепшага;
obracać na swoją ~ć — паварочваць на сваю карысць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
mileage [ˈmaɪlɪdʒ] n.
1. адле́гласць (у мілях), про́йдзеная аўтамабі́лем;
What mileage did you do yesterday? Якую адлегласць вы праехалі ўчора?
2. прабе́г аўтамабі́ля на адзі́нку гару́чага
3. кары́сць, вы́гада
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
vicarious [vɪˈkeəriəs]adj.
1. чужы́, не свой;
feel vicarious pleasure перажыва́ць чужу́ю ра́дасць
2. які́ дзейнічае на кары́сць і́ншых; які́ пакутуе за і́ншых;
vicarious punishment пакара́нне за чужу́ю віну́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Nutz
уст.
zu (j-s) ~ und Frómmen — на кары́сць, у інтарэ́сах каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gut tun
* vi
1) (D) рабі́ць дабро́, прыно́сіць кары́сць, быць кары́сным
2) слу́хацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адчу́жаны, ‑ая, ‑ае.
1. Не звязаны з іншымі, адасоблены.
2. Які вырашае халоднасць, адчужэнне, абыякавасць да каго‑н. [Дзяўчынка] павольна падыходзіла да нас і глядзела на цесляра ўсё тым жа адчужаным позіркам. Ракітны.
3. Спец. Адабраны ў каго‑н. на падставе закону ў карысць дзяржавы або грамадскіх арганізацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)