Слу́жачы ‘службовец, чалавек на дзяржаўнай службе’ (ТСБМ). Субстантываваны дзеепрыметнік ад служы́ць < *služiti, параўн. укр.служи́ти, рус.служи́ть, польск.służyć, чэш.sloužili, в.-луж.služić, н.-луж.služyś, славен.slúžiti, серб.-харв.слу́жити ‘быць на службе; абслугоўваць, частаваць’, балг.слу́жа ‘быць на службе; карыстацца, валодаць’, макед.служи ‘быць на службе; абслугоўваць’, ст.-слав.слоужити ‘тс’, якім адпавядаюць літ.slaugýti ‘падтрымоўваць, дапамагаць’, slaugà ‘служба, служэнне’, суадносныя з слуга (гл.). Магчыма, запазычана з рускай мовы, параўн. народнае слуга́чы ‘служка’ (Нас.), якое ў сваю чаргу можна суаднесці з польск.służący ‘тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hándhaben
неаддз.vt (уме́ць) абыхо́дзіцца (з чым-н.); вало́даць, карыста́цца, кірава́ць (чым-н.)
die Réchtspflege ~ — выко́нваць правасу́ддзе
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
авторите́т
1.(общепризнанное значение) аўтарытэ́т, -ту м.;
име́ть авторите́т, по́льзоваться авторите́том мець аўтарытэ́т, карыста́цца аўтарытэ́там;
2.(авторитетное лицо) аўтарытэ́т, -та м.;
э́тот челове́к — авторите́т для нас гэ́ты чалаве́к — аўтарытэ́т для нас;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
click2[klɪk]v.
1. шчо́ўкаць, пстры́каць;
click one’s heels шчо́ўкаць/ля́скаць абца́самі;
click one’s tongue прыцмо́кваць языко́м;
The door clicked shut. Дзверы зашчоўкнуліся.
2.infml дайсці́, дапя́ць, стаць зразуме́лым, клёку дайсці́
3. (with)infmlкарыста́цца по́спехам
4.comput. шчо́ўкаць мы́шкай
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
use2[ju:z]v.
1. выкарысто́ўваць; карыста́цца; ужыва́ць;
May I use your name as a reference? Ці магу я спаслацца на вас?
2. абыхо́дзіцца (з кім-н.), ста́віцца (да каго-н.)
♦
use your head паду́май
use up[ˌju:zˈʌp]phr. v. скарыста́ць, патра́ціць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ГРА́ФСТВА
(позналац. comitatus, франц. comté, англ. shire, county, ням. Grafschaft),
1) у сярэдневяковых еўрап. краінах зямля, якая знаходзілася ва ўладанні графа. На тэр.ВКЛ у 16 — канцы 18 ст. неафіц. назва вял. магнацкіх маёнткаў, якія мелі асобны апарат кіравання і перадаваліся ў спадчыну. Назвы графства былі звязаны з графскімі тытуламі, якія былі атрыманы прадстаўнікамі арыстакратыі ад імператара «Свяшчэннай Рым. імперыі» і якімі дазвалялася карыстацца ў ВКЛ. На Беларусі існавалі Глускае, Быхаўскае, Заблудаўскае, Койданаўскае, Копыскае, Лагойскае, Шклоўскае і інш. графствы.
2) Буйная адм.-тэр. адзінка ў некат. сучасных дзяржавах (Вялікабрытаніі, ЗША, Аўстраліі).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лімі́т
(фр. limite, ад лац. limes, -mitis = мяжа, граніца)
1) норма, у межах якой дазволена карыстацца чым-н., расходаваць што-н. (напр. л. на будаўнічыя матэрыялы);
2) перан. крайняя мяжа чаго-н. (напр. л. часу).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
асво́іць, асвою, асвоіш, асвоіць; зак., што.
1. Навучыцца карыстацца чым‑н., авалодаць чым‑н. Асвоіць новую тэхніку. Асвоіць замежную мову.// Навучыцца вырабляць што‑н. Асвоіць вытворчасць новых станкоў.// Засвоіць, зразумець што‑н. Іван памагаў па матэматыцы — прагрэсіі, лагарыфмы, сінусы і косінусы Міця асвоіў як мае быць.Навуменка.
2. Уключыць у круг сваёй гаспадарчай дзейнасці; абжыць. Асвоіць цалінныя землі.// Выкарыстаць (грошы, сродкі і пад.). Асвоіць фонды. Асвоіць спадчыну. Асвоіць бюджэт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абыхо́джаннен.
1. (уменне карыстацца чым-н.) Úmgang m -(e)s, Hándhabung f -;