красаві́цкі Apríl-;

красаві́цкі жарт Aprílscherz m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

буркава́ць gúrren vi; перан, жарт; іран kósen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абразу́міць zur Vernúnft bríngen*; zur Räsón [-´zõ:] bríngen* (жарт)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

fun

[fʌn]

n.

1) паце́ха, заба́ва f.

2) жарт -у m.

•

- for fun

- in fun

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

віначэ́рп, ‑а, м.

У старажытнасці — службовая асоба, якая загадвала пітвом, разлівала і разносіла яго на бяседзе. // Жарт. Той, хто налівае віно за сталом у чаркі, бакалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

п’янто́с м, п’янчу́га м, ж, п’янчу́жка м, ж Säufer m -s, -; Promillológe m -n, -n (разм, жарт); Süffel m -s, - (жарт)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Рацымо́нія ’цырымонія’, сюды ж вытворнае з пашырэннем семантыкі рацымо́ницьца ’прадстаўляць рацыі’, жарт. ’цырымоніцца’ (Нас.). Трансфармацыя цырымонія (гл.) пад уплывам рацыя, рацэя (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зажартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Пачаць жартаваць. // Сказаць жарт. Янук прыстаў ля студні, і тады Дзяўчына запыталася: — Ты чый? — Знайду вось хату, можа буду твой! — Зажартаваў. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карапу́з, ‑а, м.

Разм. жарт. Пра маленькага хлопчыка. Аж здзіўляюцца суседзі: — Малайчына!.. Ай, ды Федзя!.. — Вось табе і карапуз. — Гэткі вырасціў гарбуз! Шуцько. / Пра тоўстага нізкарослага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усюдыі́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўсюды прысутнічае, усюды існуе (паводле рэлігійных уяўленняў — пастаянны эпітэт бога).

2. Разм. жарт. Які ўсюды паспявае, ва ўсім прымае ўдзел. Усюдыісныя рэпарцёры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)