Ска́рбец ‘скрынка для захавання грошай (асабліва царкоўных)’ (Нас.), скарбе́ц ‘тс’ (Байк. і Некр.), ‘капліца з магільнымі склепамі’ (Сцяшк.). З польск. skárbiec ‘памяшканне для захавання грошай, кладоўка’ (Кюнэ, Poln., 96). Ст.-бел. скарбець з ст.-польск. skarbiec; гл. Булыка, Запазыч., 299. Сюды ж, відаць, ска́рбец ‘жывёлагадоўчая ферма’ (Сл. рэг. лекс.) — з незразумелай матывацыяй (для “грамадскай” жывёлы?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нагрэ́бці сов., прям., перен. нагрести́;
н. лі́сця — нагрести́ ли́стьев;
н. гро́шай — нагрести́ де́нег
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нако́нт предлог с род. насчёт; относи́тельно;
пагавары́ць н. гро́шай — поговори́ть насчёт (относи́тельно) де́нег
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эх межд. эх, эхма́;
◊ эх, каб гро́шай мех — погов. эхма́, кабы́ де́нег тьма
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВЭ́КСАЛЬ
(ням. Wechsel літар. абмен),
пісьмовае даўгавое абавязацельства ўстаноўленай законам формы, якое выдаецца пазычальнікам (вэксалядаўцам) крэдытору (вэксалетрымальніку) і дае апошняму права патрабаваць ад пазычальніка выплаты да пэўнага часу сумы грошай, названай у вэксалі; від каштоўных папер. Выпускаюцца банкамі, дзярж. казначэйствамі ці ўпаўнаважанымі дзяржавай органамі і прадпрыемствамі (фірмамі). Выконваюць функцыі крэдытных грошай, могуць выкарыстоўвацца для крэдытавання ў гандл. (таварных) здзелках (камерцыйныя вэксалі) і для грашовых разлікаў паміж банкамі (фін. вэксалі). Бываюць простыя вэксалі (даўгавое абавязацельства пазычальніка выплаціць названую ў вэксалі суму грошай крэдытору ў пэўны час) і пераводныя (трата) — пісьмовае распараджэнне крэдытора (трасанта) свайму плацельшчыку (трасату) выплаціць названую ў вэксалі суму грошай 3-й асобе (рэмітанту). Трасат становіцца даўжніком пасля таго, як акцэптуе вэксаль — пагодзіцца на аплату і паставіць на вэксалі свой подпіс. Вэксаль можа абарачацца — пераходзіць да інш. трымальніка, у гэтым выпадку перадача афармляецца перадатачным надпісам на адваротным баку вэксаля ці на дадатковым лісце (алонжы). Вэксальнаму абарачэнню спрыяе гарантаванне вэксаля шляхам авалю. Адрозніваюць працэнтныя вэксалі (абавязацельства выплачваць намінал вэксаля з працэнтамі на яго) і дысконтныя (абавязацельства выплачваць толькі намінал вэксаля).
Г.І.Краўцова.
т. 4, с. 336
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нажы́ва, ‑ы, ж.
Лёгкі даход, які прыходзіць не ў выніку працы; нажыванне грошай, матэрыяльных каштоўнасцей. Прага да нажывы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інфля́цыя, ‑і, ж.
Абясцэньванне папяровых грошай у выніку выпуску іх для абарачэння ў памерах, якія перавышаюць патрэбы таваразвароту.
[Ад лац. inflatio — уздуцце.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залогатрыма́льнік, ‑а, м.
Той, хто прымае чужую рэч у залог (у 1 знач.) для гарантавання выдадзенай сумы грошай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недаста́ча, -ы, мн. -ы, -та́ч, ж.
1. Адсутнасць патрэбнай колькасці каго-, чаго-н.
Н. паліва.
2. Адсутнасць патрэбнай колькасці грошай, маёмасці, выяўленая пры праверцы.
Выявіць недастачу.
3. Адсутнасць дастатковых сродкаў на пражыццё; недахоп самага неабходнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адзе́жа, -ы, ж.
Тое, што і адзенне (у 1 знач.; разм.).
Набыць зімовую адзежу.
|| памянш. адзе́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.
Каб не ежка ды не адзежка, была б грошай дзежка (прыказка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)