залогатрыма́льнік, ‑а, м.

Той, хто прымае чужую рэч у залог (у 1 знач.) для гарантавання выдадзенай сумы грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)