Schnke

I

f -, -n мо́шка, кама́р

II

f -, -n жарт

j-m ine ~ vrmachen — разыгра́ць каго́-н.; пажартава́ць над кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tüpfel

m -s, -, - кро́пка; кра́пінка

ein Stoff mit Tüpfelchen — матэ́рыя ў кра́пінку [у гаро́шак]

das Tüpfelchen auf «i» stzen — паста́віць кро́пку над «і»

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tüpfelchen

n -s, - кро́пка; кра́пінка

ein Stoff mit Tüpfelchen — матэ́рыя ў кра́пінку [у гаро́шак]

das Tüpfelchen auf «i» stzen — паста́віць кро́пку над «і»

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

berhand

f:

die ~ gewnnen* (über A) — узя́ць верх (над кім-н.)

er hat die ~ — ён тут гало́ўны, ён тут усі́м распараджа́ецца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hirn

n -(e)s, -e (галаўны́) мозг, мазгі́

sich (D) das ~ nach etw. (D) zermrtern [zergrübeln] — лама́ць сабе́ галаву́ над чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

расі́зм

(фр. racisme, ад race < іт. razza = раса)

чалавеканенавісніцкая тэорыя аб фізічнай і псіхічнай нераўнацэннасці чалавечых рас і аб тым, што адна раса павінна панаваць над іншымі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

за́сціць, зашчу, засціш, засціць; незак., каго-што.

Разм. Засланяць, затуляць сабой. [Бярозы] засцяць густым галлём, засланяюць неба над вуліцай і над Сузонавым дваром. Галавач. [Дождж] сеяўся як праз сіта і вільготнай імглой аасціў дрэвы, засціў нізкае восеньскае неба. Лынькоў. // перан. Засланяць, ставіць на задні план. Хай адгэтуль далёка Да жаданага шчасця, Вобраз твой яснавокі Мне пакуты не засцяць. Вітка. Як сустрэцца, дзяўчо, нам пашчасціла? Чым і як ты наўкола ўсё засціла? Дзяргай.

•••

Засціць вочы — перашкаджаць добра бачыць. Каршукоў задыхаўся. Буйныя гарачыя слёзы засцілі вочы. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакпі́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

1. Сказаць з’едлівы жарт. Які майстар, такі і тавар, — паблажліва пакпіў Мікола. Новікаў. // з каго-чаго, (рэдка) над кім-чым і без дап. З’едліва пасмяяцца з каго‑, чаго‑н., паздзекавацца. З халасцяка можна пакпіць, можна паблажліва паляпаць яго па плячы; з жанчынай, калі ёй трыццаць год, пра замужжа не гаварыць. М. Стральцоў. [Савось] любіў падкрэсліваць сваю перавагу над іншымі, пакпіць, сказаць з’едліва, пакрыўдзіць. Гамолка.

2. Кпіць некаторы час. Хлопцы трохі пакпілі ды супакоіліся, а Іван усё моўчкі курыў. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

practical

[ˈpræktɪkəl]

adj.

1) практы́чны

2) кары́сны, мэтазго́дны

3) спрактыкава́ны, з практы́чнымі ве́дамі; дзелаві́ты, практы́чны (пра чалаве́ка)

a practical farmer — спрактыкава́ны земляро́б

4) факты́чны

to have practical control of — мець факты́чную ўла́ду над чым-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

agonize

[ˈægənaɪz]

1.

v.i.

1) аганізава́ць, мо́цна паку́таваць, цярпе́ць (фізы́чна або́ мара́льна)

2) Figur. ро́спачна імкну́цца, змага́цца, му́чыцца

to agonize over a problem — му́чыцца над прабле́май; бі́цца, як ры́ба аб лёд

2.

v.t.

му́чыць, зьдзе́кавацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)