Крэ́сала ’крэсіва’ (Мат. Гом., ТС). Гл. крэсіва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кіно́ўшчык ’кінамеханік’ (Мат. Маг.). Гл. кіношнік, кіншчык.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кія́н ’катах’ (Мат. Гом.). Параўн. кіёўка3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ну́трашчы ’вантробы’ (Мат. Гом.). Да нутро (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пале́тнік ’сезоннік’ (Мат. Гом.). Да ле́та (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́хля ’палоска, участак сенакосу’ (Мат. Гом.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пяскі́ж ’рыба пячкур’ (Мат. Маг.). Гл. піскіж.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Страмп ‘пень’ (Мат. Гом.). Параўн. страмбе́ль, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сты́рта ‘дзежка, кубел’ (?) (Мат. Гом.). Гл. сцірта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сушчу́кнуць ’сціхнуць’ (Мат. Гом.). Да шчукнуць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)