упакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і без дап.
Улажыць, злажыць рэчы ў якую‑н. тару; спакаваць. Кожны хоча даць сваю параду: як і што лепш упакаваць, што пакласці на дно, а што зверху, каб не пацерлася.Шыловіч.— Як добра, што ты нідзе не затрымалася, — сустрэла Кацю Аўдоцця Сямёнаўна. Яна старанна забівала скрынку цвікамі. — Вось упакую і раскажу, што і да чаго.Гаўрылкін.// Умясціць поўнасцю што‑н. Усе.. рэчы я акуратна ўпакаваў у дарожную пляцёнку і ў поўдзень сеў на цягнік.Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хны́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Жаласна плакаць, утвараючы адрывістыя насавыя гукі. Леначка крывіла губкі, хныкала, але зноў цэлілася на калені.Дуброўскі.Аднаму хлапчуку, які адарваў адзінае вуха ў плюшавага мядзведзя, [Яўсейчык] паспеў ужо даць кухталя, і малы паціху хныкаў у кутку.Даніленка.
2.перан. Скардзіцца на што‑н.; наракаць. Уладзік, даведаўшыся, што без яго вырашана, каму ісці заўтра ў лес, пачынаў хныкаць: — Усё мне ды мне пасвіць...С. Александровіч.[Чыжык:] — Вось што, Лёнька! Ты вельмі не хныкай. Як-небудзь пражывеш.Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыбу́ля, ‑і, ж.
1. Агароднінная расліна сямейства лілейных з ядомымі цыбулінай і трубчастымі лістамі. Рэпчатая цыбуля. □ Была б добрая вясна, дык ужо ў такі час вырасла б цыбуля ў агародзе, шчаўе на лузе.Колас.
2.зб. Ядомыя трубчастыя лісты або галоўкі гэтай расліны. [Гануля] ішла з гарода і несла ў кошыку маладзенькую радыску, салату і яшчэ кволае пер’е цыбулі.Чарнышэвіч.[Чалавек:] — Магу даць пляцёнку цыбулі або вясельца сушаных грыбоў.Кулакоўскі.
3. Назва некаторых травяністых цыбульных раслін сямейства лілейных. Цыбуля мядзведжая. Цыбуля заячая.
[Ад ням. Zwiebel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эпі́тэт, ‑а, М ‑тэце, м.
Паэтычнае азначэнне, якое выражае эмацыянальную ацэнку або дае вобразную характарыстыку прадмету, з’яве, напрыклад: «жалезны нарком», «свінцовыя хмары». З мэтай надаць сваім апавяданням гумарыстычную афарбоўку Якуб Колас, апрача параўнанняў, ужывае і другія стылістычныя спосабы — эпітэты, метафары, гіпербалы, якія нясуць у сабе пэўную долю гумару.«Полымя».// Слова, выраз, якім характарызуюць, называюць каго‑, што‑н. — Вас трэба павіншаваць. Вы дамагліся свайго — сталі спявачкай. Я з захапленнем слухаў ваш... — Андрэй падбіраў эпітэты, каб даць азначэнне яе голасу, але Ірына перапыніла яго.Сапрыка.
[Грэч. epítheton — прыдатак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rap1[ræp]n.
1. стук;
We heard a sharp rap on the door. Мы пачулі рэзкі стук у дзверы.
2.mus. рэп
3.AmE, infml абвінава́чанне; віна́
♦
give smb. a rap on/over the knucklesinfmlдаць каму́-н. па рука́х;
get a rap on/over the knucklesinfml атрыма́ць па рука́х;
take the rapinfml незаслу́жана атрыма́ць тэ́рмін
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
reverse1[rɪˈvɜ:s]n.
1. the reverse адваро́тнае, проціле́глае; проціле́гласць;
We are the reverse of being friends. Мы не толькі не сябры, а наадварот.
2. за́дні ход;
put the car in/into reverseдаць за́дні ход
3. the reverse адваро́тны бок (тканіны, паперы і да т.п.)
4. : the reverse of a coin рэ́шка
5.fml паражэ́нне; права́л; няўда́ча
♦
in reverse наадваро́т
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zéitigen
1.
vt
1) даць паспе́ць (чаму-н.); вы́трымаць (што-н.)
2) выяўля́ць, пака́зваць
er hat gúte Kénntnisse gezéitigt — ён паказа́ў до́брыя ве́ды
2.
vi (h, s) паcпява́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Pelz
m -es, -e
1) шку́ра, фу́тра
2) кажу́х, фу́тра
◊ j-m den ~ wáschen* [pféffern] — даць каму́-н. ды́хту
j-m auf den ~ rü- cken — чапля́цца да каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
relacja
relacj|a
ж. справаздача, даклад;
złożyć ~ę z podróży — даць (зрабіць) справаздачу аб падарожжы;