red-head [ˈredhed] n. руды́, рыжавало́сы чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sufferer [ˈsʌfərə] n. паку́тнік; паку́тніца; пацярпе́лы (чалавек)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кончаны прыметнік

Вырашаны, закончаны.

  • Кончаная справа.
  • Кончаны чалавек — непапраўны ў сваіх паводзінах, дзеяннях чалавек; такі, ад якога нічога добрага нельга чакаць у будучым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сугней назоўнік | мужчынскі род | неадабральнае

Пануры чалавек, нелюдзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сябелюб назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Сябелюбівы чалавек, эгаіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

невідушчы прыметнік

Які страціў зрок; сляпы.

  • Н. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пчаляр назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца пчалярствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

крутадушнік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Ілжывы, няшчыры чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

крутасвет назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Пранырлівы, жулікаваты чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

крывапівец назоўнік | мужчынскі род

Бязлітасны, жорсткі чалавек, прыгнятальнік:.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)