Тае́мнік 1 ’шматгадовая травяністая расліна, якая паразітуе на каранях ляшчыны, вольхі і пад.’ (Байк. і Некр., ТСБМ), ’расліна Lathraea’ (Кіс.). Відаць, штучна створаная (не народная) назва ад тае́мны (гл.) на базе лацінскай назвы, якая паходзіць ад lathraeos ’хаваць’, параўн. тыпалагічна тоесныя ўкр. потаенниця ’расліна Lathraea squamaria L.’ (Аненкаў), серб. по̀та̑јница ’Lathraea’.

Тае́мнік 2 ’патаемнае месца, тайнік’ (Нас.). Да тае́мны, гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Імшы́ць 1 ’перакладваць мохам’ (ТСБМ, Бяльк., Касп., Шат., Гарэц., Янк. III; маг, Янк. Мат., 28), рус. мшить (у рускай пісьменнасці имшити з 1705 г.), укр. імши́ти, мши́ти (Грынч.), польск. mszyć. Ад мох (гл.) з прыстаўным і‑.

Імшы́ць 2 ’шукаць’ (Жд. 2). Аказіяналізм, узнікшы, відаць, у выніку семантычных пераўтварэнняў. Магчыма, звязана з мох (гл.) з зыходнай семантыкай ’шукаць (ці хаваць?) у моху’. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

secrete

[sɪˈkri:t]

v.t.

1) трыма́ць у сакрэ́це; уто́йваць, хава́ць

2) выдзяля́ць, вырабля́ць

Glands in the mouth secrete saliva — Зало́зы ў ро́це выдзяля́юць сьлі́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мё́ртвы, -ая, -ае.

1. Той, які памёр; нежывы.

М. чалавек.

Хаваць мёртвага (наз.).

2. перан. Пазбаўлены жыццёвасці; апусцелы.

М. твар.

Мёртвая вуліца.

○

Мёртвая зона (спец.) — прастора вакол радыёстанцыі, у якой назіраецца паслабленне або адсутнасць прыёму радыёсігналаў.

Мёртвая прастора — прастора, якая не прастрэльваецца франтавым агнём.

Мёртвы пункт — стан звёнаў механізма, калі яны знаходзяцца ў імгненнай раўнавазе.

Мёртвы сезон — перыяд застою ў прамысловасці, гандлі.

Мёртвы штыль — поўная адсутнасць ветру.

Мёртвы якар — нерухомы якар, які пастаянна ляжыць на дне і служыць для ўстаноўкі плывучых маякоў, бочак, прыпынку суднаў.

◊

Ляжаць мёртвым грузам — быць без выкарыстання, зусім непатрэбным.

Мёртвая хватка — здольнасць упарта, неадступна дабівацца свайго.

Піць мёртвую (разм.) — піць запоем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

taić

незак. таіць, скрываць; хаваць;

nie taję, że go nie lubię — я не хаваю, што ён мне не падабаецца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скра́дывать несов.

1. (красть) уст., прост. скра́дваць, кра́сці;

2. (делать незаметным) скра́дваць, хава́ць; (о размере, форме и т. п. — обычно) прыхо́ўваць; (делать неслышным — обычно) прыглуша́ць, прыглу́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

put away

а) прыбіра́ць, хава́ць

Put away your toys — Пакладзі́ свае́ ца́цкі на ме́сца

б) адклада́ць, ашчаджа́ць (гро́шы)

в) informal садзі́ць у турму́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bottle​2 [ˈbɒtl] v. наліва́ць у бутэ́льку; раскла́дваць у шкляны́я кантэ́йнеры (гародніну, фрукты)

bottle out [ˌbɒtlˈaʊt] phr. v. BrE, infml не зрабі́ць што-н. праз страх

bottle up [ˌbɒtlˈʌp] phr. v. хава́ць свае́ непрые́мныя перажыва́нні ад людзе́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

swallow​3 [ˈswɒləʊ] v.

1. глыта́ць; хава́ць;

The aircraft was swallowed (up) in the clouds. Самалёт схаваўся ў хмарах.

2. цярпе́ць, трыва́ць

♦

swallow an insult праглыну́ць абра́зу;

swallow one’s words браць свае́ сло́вы наза́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hide

I [haɪd]

hid, hidden, v.t.

1) хава́ць

2) закрыва́ць

3) хава́ць, трыма́ць у таямні́цы

II [haɪd]

1.

n.

1) зьвяры́ная ску́ра (нявы́рабленая й вы́рабленая)

2) informal чалаве́чая ску́ра

to save one’s hide — ратава́ць со́бскую ску́ру

neither hide nor hair — нічагу́сенькі

2.

v.t.

1) здыма́ць ску́ру

2) informal мо́цна біць, калаці́ць каго́, спуска́ць ску́ру, лупцава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)