Verbum

хава́ць​^I

1. verstécken vt, verbérgen* vt;

2. (захоўваць дзе-н.) (ver)wáhren vt;

3. (таіць думкі, пачуцці і г. д.) wáhren vt;

хава́ць таямні́цу ein Gehéimnis wáhren;

хава́ць во́чы die Áugen verstécken;

я не хава́ю гэ́та ад сябе́ ich bin mir darüber im Kláren;

хава́ць свой гнеў séinen Ärger verbérgen* [herúnterschlucken];

◊

хава́ць канцы́ (ў ваду) die Spúren verwíschen [tílgen]

хава́ць​^II (нябожчыка) be¦érdigen vt, begráben* vt; béisetzen vt; bestátten vt (высок.)

пахава́ць​^I гл. хаваць