ка́верзны, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Які заключае ў сабе каверзу; заблытаны, складаны. Каверзнае пытанне. Каверзная справа. □ Іншы раз было і так, што той-сёй спецыяльна адшукваў.. каверзныя пытанні, абы толькі збіць з панталыку настаўніка. «Звязда».
2. Які робіць, чыніць каверзы, схільны да іх. Каверзны чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суі́нг
(англ. swing = рытм)
стыль джазавай музыкі, характэрнай асаблівасцю якой з’яўляецца сольная імправізацыя, складаны акампанемент, вялікая колькасць выканаўцаў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
клап-ка́мера
(ад ням. Klappe = засланка + камера)
складаны фотаапарат з высоўнай пярэдняй сценкай, куды ўстаўлены аб’ектыў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Кало́віна ’яма на дарозе, выбітая коламі і запоўненая вадой’ (мін., Яшк.). Рэгіянальнае ўтварэнне ад кола (гл.), магчыма, паралельнае калявіна, калі там ‑в‑ не ўстаўное. Меркаванні адносна суфіксацыі гл. у Сцяцко, Афікс. наз., 144, суфікс генетычна складаны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мультыпле́кс
(лац. multiplex = складаны, шматкратны)
літарадрукавальны тэлеграфны апарат з аўтаматычнай перадачай адначасова некалькіх тэлеграм адным каналам сувязі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
compound2 [ˈkɒmpaʊnd] adj. састаўны́, склада́ны;
compound glass шматсло́йнае шкло;
a compound predicate ling. састаўны́ выка́знік;
a compound sentence ling. складаназлу́чаны сказ;
a compound word ling. склада́нае сло́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Сцізо́рык ’невялікі складаны кішэнны нож’ (ТСБМ, Шн. 2, Сержп.), сцызо́рык ’тс’ (Мядзв.), сузо́рак ’тс’ (Касп.), слюзо́рык (Шымк. Собр.), цызо́рык ’тс’ (Некр. і Байк.). З польск. scyzoryk < лац. scisorium < scindere ’краіць’ з суфіксам ‑yk, як у nożyk ’ножык’; гл. Брукнер, 483–484.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перыпеты́і, ‑ый; адз. перыпетыя, ‑і, ж.
Рэзкія нечаканыя перамены, павароты ў чыім‑н. жыцці. Перыпетыі лёсу. // Пра вельмі складаны ход якіх‑н. падзей. Перыпетыі аператыўнай барацьбы. Сюжэтныя перыпетыі. □ Цяжкі.. канец жыццёвага шляху Вяля. Разброд у мужыцкім войску, згода пераможцаў з бітыя князем, нарэшце гордая самаізаляцыя важака — дзіўныя перыпетыі... У. Калеснік.
[Ад грэч. peripéteia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хі́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Адмоўны, нядобры. Саўка акінуў поглядам сваіх мыслей увесь складаны комплекс той ролі, на якую падбіваў яго Бруй, з усімі яе выгодамі і хібнымі бакамі. Колас.
2. Памылковы, няправільны. Хібны крок, брак, недасеў, зрыў, безгаспадарчасць і абязлічка — гэта ўсё роўна, што без барацьбы ворагу здаць пазіцыі... Дудар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міяглабі́н
[ад мія- + (гема)глабін]
складаны бялок, які назапашвае ў мышцах чалавека і большасці жывёл кісларод; блізкі па ўласцівасцях да гемаглабіну крыві.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)