Брыта́н ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Брыта́н ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
спаніэ́ль, ‑я,
Парода даўгашэрсных каратканогіх паляўнічых сабак з вялікімі вісячымі вушамі.
[Англ. spaniel ад лац. hispanus — іспанец, іспанскі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прабурча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́;
1. Абазвацца бурчаннем.
2. што. Сярдзіта прамармытаць.
3. што і без
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Лепе́та ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ворча́ть
соба́ка ворчи́т
стару́ха ворчи́т стара́я бурчы́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сла́бенькі, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вужэ́лак ’маленькі
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дог ’дог’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
kłapouch
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
psiakość !
(= сабачая костка)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)