ворча́ть несов., прям., перен. бурча́ць;

соба́ка ворчи́т саба́ка бурчы́ць;

стару́ха ворчи́т стара́я бурчы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)