фарсі́раванасць, ‑і, 
Уласцівасць фарсіраванага. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фарсі́раванасць, ‑і, 
Уласцівасць фарсіраванага. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пра́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; 
1. што. Апрацоўваць моцным жарам перад спажываннем.
2. (1 і 2 
3. (1 і 2 
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
безгусто́ўнасць, ‑і, 
Адсутнасць добрага густу, пачуцця прыгожага; праяўленне дрэннага густу. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагматы́зм, ‑у, 
Некрытычнае мысленне, якое апіраецца толькі на догмы. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
алегары́зм, ‑у, 
Алегарычны спосаб абмалёўкі, адлюстравання. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
байкатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; 
Падвяргаць байкоту. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтэрнацыяналі́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да інтэрнацыяналізму, інтэрнацыяналіста. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўраздзе́ты, ‑ая, ‑ае.
Амаль раздзеты, не зусім раздзеты. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праза́ік, ‑а, 
Пісьменнік, які піша прозай, стварае празаічныя творы. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разнаро́днасць, ‑і, 
Уласцівасць разнароднага; неаднолькавасць. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)