2) гвалт -у m., парушэ́ньне зако́ну або́ чыі́х-н. право́ў, зьдзек -у m.
2.
v.
1) абура́ць каго́
2) мо́цна зьневажа́ць, чыні́ць гвалт над кім (upon); зьдзе́квацца з каго́
3) я́ўна пару́шыць(зако́н або́ пра́вілы мара́лі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
грашы́ць, грашу, грашыш і грэшыш, грашыць і грэшыць; незак.
1. Рабіць грэх (у 1 знач.). Хто спіць, той не грашыць.Прыказка.
2.супрацьчаго або чым. Памыляцца, парушыць якія‑н. правілы; мець які‑н. недахоп. Грэшыць супраць праўды аўтар і тады, калі піша, як хлопчыкі знайшлі зброю ў лесе.«ЛіМ».Уся рэзалюцыя наваіскраўцаў аб часовым рэвалюцыйным урадзе грашыць тым жа грэхам, што і іх рэзалюцыя аб паўстанні.Ленін.
•••
Няма чаго богу грашыць — пра дарэмную скаргу, незадавальненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перавыша́ць
1. (перавысіцьнорму) übertréffen* vt, über stéigen vt; überrágen vt;
перавыша́ць узро́вень das Niveau [-´vo:] überschréiten*; über dem Stand líegen*;
2. (парушыцьмяжу, дазвол) überschréiten* vt;
перавыша́ць паўнамо́цтвы die Vóllmacht überschréiten*;
перавыша́ць ула́ду die Macht missbráuchen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Gástrecht
n -(e)s зако́н гасці́ннасці
das ~ geníeßen* — карыста́цца гасці́ннасцю
das ~ gewähren — ака́зваць гасці́ннасць
das ~ áufheben* — адмо́віць у гасці́ннасці
das ~ schänden — пару́шыць зако́н гасці́ннасці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Gepflógenheit
f -, -en звы́чай, звы́чка, трады́цыя
mit der ~ bréchen* — пару́шыць трады́цыю
entgégen der sónstigen ~ — насу́перак устано́ўленаму пара́дку
von der ~ ábgehen* — спыні́ць пра́ктыку чаго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Eid
m -es, -e кля́тва, прыся́га
éinen ~ léisten [áblegen] — прысяга́ць
éinen ~ schwören — кля́сціся
j-m den ~ ábnehmen* — прыво́дзіць каго́-н. да прыся́гі
den ~ bréchen* — пару́шыць кля́тву [прыся́гу]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
здра́джваць, здра́дзіць
1. (прадаць) verráten* vt; Verrát üben [begéhen*] (чаму-н an D);
2. (парушыць вернасць) úntreu sein [wérden]; die Tréue bréchen*;
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
няўмо́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, якога нельга ўпрасіць; непахісны. Атрахім прабаваў спрачацца, угаворваць старых. Але яны былі няўмольнымі.Навуменка.Ліза была няўмольная, яна патрабавала неадкладна даць згоду на развод.Гурскі.// Які выяўляе, выказвае непахіснасць, цвёрдасць. — Кладзіся! — зноў пачуўся той жа ціхі, але няўмольны голас.Пальчэўскі.
2.перан. Такі, што нельга парушыць; бясспрэчны. Няўмольная логіка. □ [Андрэй:] — На тваё месца мы назначым сюды другога чалавека. Такое наша няўмольнае рашэнне.Пестрак.// Няўхільны, немінучы; бязлітасны. Няўмольны ход часу паклаў свой выразны адбітак на будынкі.С. Александровіч.Няўмольная хвароба настойліва гнала паэта [Багдановіча] з роднай зямлі, на поўдзень.Майхровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбуры́ць, ‑буру, ‑бурыш, ‑бурыць; зак., што.
1. Разбіць, паламаць, разваліць, ператварыць у руіны. [Максім:] — Учора ўвечары перабраўся ў хату, а сёння разбурыў зямлянку...Шамякін.Цяпер жа Грысева хатка выглядае зусім адзінокай, бо вёску Паддубаўку немцы спалілі, пасеку разбурылі, а калгасныя агароды запуставалі.Кулакоўскі.//перан. Давесці да поўнага развалу. Разбурыць гаспадарку.//перан.Парушыць, прымусіць распасціся. Разбурыць сям’ю.
2.перан. Загубіць, знішчыць, расстроіць. Усе мыслі аўтара накіраваны былі на адно і білі ў адну цэль: разбурыць веру ў цара.Колас.Вайна бязлітасна разбурыла светлыя мары.Данілевіч.Створаны ўяўленнем вобраз, тым больш любага чалавека, не так лёгка разбурыць.Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Grénze
f -, -n
1) грані́ца, мяжа́, рубе́ж
die ~ überschréiten* — перайсці́ грані́цу [мяжу́]
die ~ verlétzen — пару́шыць грані́цу [мяжу́]
2) грані́ца, край, мяжа́, рубе́ж
álles hat séine ~n — усяму́ ёсць кане́ц
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)