пару́шыць

1. (перашкодзіць; перапыніць) stören vt, unterbréchen* vt;

2. (не захаваць чаго-н, пераступіць што-н) verlétzen vt, bréchen* vt, übertréten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паруша́ць гл парушыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

back out (of)

пару́шыць абяца́ньне, адступі́ць ад чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sträflich

a кара́льны

~ wérden — пару́шыць зако́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stráfbar

a кара́льны

sich ~ máchen — пару́шыць зако́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

méineidig

a клятвапаруша́льны, верало́мны

~ wérden — пару́шыць кля́тву

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Grammátik

f -, -en грама́тыка

gégen die ~ verstóßen* — пару́шыць пра́вілы грама́тыкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трады́цыя ж Traditión f -, -en, Überlíeferung f -, -en;

па трады́цыі traditiónsgemäß;

пару́шыць трады́цыю mit der Gepflógenheit bréchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wáffenstillstand

m -s перамі́р’е, замірэ́нне

den ~ schlíeßen* — заключы́ць перамі́р’е

den ~ bréchen* — пару́шыць перамі́р’е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пераблы́таць

1. (парушыць) verwírren vt, in Únordnung bríngen*;

2. (памылкова прыняць каго-н за іншага) verwéchseln vt;

3. (даты, імёны) durcheinanderbringen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)