сцве́рдзіць

1. (упэўніць, пераканаць) bestärken vt, bekräftigen vt, féstigen vt;

2. (устанавіць) féststellen vt, bestímmen vt;

3.:

сцве́рдзіць сваё меркава́нне séine Méinung dúrchsetzen [féstigen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Erméssen

n -s меркава́нне, ду́мка

nach éigenem ~ — паво́дле свайго́ меркава́ння

nach fréiem ~ — як сам(á) наду́маеш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

supposition [ˌsʌpəˈzɪʃn] n. fml меркава́нне, дапушчэ́нне; гіпо́тэза;

on the supposition of smth.… мярку́ючы, што…;

an article based on supposition арты́кул, заснава́ны на до́мыслах;

Our suppositions were confirmed. Нашы падазрэнні спраўдзіліся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сца́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм.

1. Узяць рэзкім рухам (рук, зубоў); схапіць. — Я ведаю, не першы раз, — увесь заварушыўся Яўхім, — нічога, мы яе [рыбу] сцапаем... Пестрак.

2. перан. Арыштаваць, затрымаць, злавіць. Застаецца больш рэальным адно меркаванне: .. [Марынчук] напароўся на немцаў ці на паліцыю, і тыя яго сцапалі. С. Александровіч. На месцы засады .. [Косця] дасць сігнал, хлопцы выскачаць і сцапаюць бургамістра, а Косця паможа ім. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парадо́кс

(гр. paradoksos = нечаканы, дзіўны)

1) своеасаблівая думка, меркаванне, якое разыходзіцца з агульнапрынятымі поглядамі, супярэчыць разумнаму сэнсу;

2) з’ява, якая здаецца неверагоднай і нечаканай.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

◎ Пахожа ’паводзіны’ (Мал.). Рэгіяналізм. З ⁺po‑xod‑ja < прасл. xodja ’ход, хадзьба’. Да хадзіць (гл.). Магчыма, да слова похожа адносіцца меркаванне пра тое, што паводле хады чалавека можна пазнаць ягоны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verdict [ˈvɜ:dɪkt] n.

1. law верды́кт, рашэ́нне прыся́жных;

bring in a verdict of guilty/not guilty прызна́ць вінава́тым/невінава́тым

2. (on) ду́мка, меркава́нне; вы́вад, высно́ва, заключэ́нне;

the popular verdict грама́дская ду́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

усмотре́ние ср. (мнение) меркава́нне, -ння ср.; (взгляд) по́гляд, -ду м.; (решение) вырашэ́нне, -ння ср.;

оста́вить (предоста́вить, переда́ть) на чьё-л. усмотре́ние пакі́нуць (перада́ць) на чыё-не́будзь меркава́нне (вырашэ́нне);

де́йствовать по своему́ усмотре́нию дзе́йнічаць паво́дле свайго́ меркава́ння;

де́йствовать по усмотре́нию а) (в зависимости от обстоятельств) дзе́йнічаць у зале́жнасці ад акалі́чнасцей (паво́дле акалі́чнасцей); б) (произвольно) дзе́йнічаць сваі́м о́думам (аду́мам, як узду́маецца);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

zaopiniować

зак. co выказаць свой погляд на што; выказаць сваё меркаванне аб чым (пра што)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разлі́к, -у, м.

1. гл. разлічыць, разлічыцца.

2. Плата за работу, паслугі і пад.

3. Намер, меркаванне.

Хітры р.

4. Карыслівыя намеры, меркаванні.

Матэрыяльныя разлікі.

5. Расплата, пакаранне.

Р. будзе суровы.

6. Беражлівасць у расходаванні сродкаў.

Жыць з разлікам.

7. Група байцоў, якая абслугоўвае гармату, мінамёт, кулямёт і пад.

Мінамётны р.

◊

Брацца (прымацца) у разлік — улічвацца, брацца пад увагу.

Браць (узяць) у разлік — улічваць (улічыць), прымаць (прыняць) пад увагу.

Звесці разлікі з кім —

1) узаемна разлічыцца грашамі;

2) адпомсціць каму-н. за абразу, знявагу.

|| прым. разліко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Р. месяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)