разважа́нні Réden n -s, Geréde n -s; Betráchtungen pl (меркаванне);
без разважа́нняўóhne Éinwendungen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Лопухі ’нераўнамерна адцягнутае ў час кляпання вастрыё касы’ (лун., Мат. ЛАБНГ). Да лопух (гл.). Гэта лексема пацвярджае меркаванне аб паходжанні лапату́ха, лопаўка, лопацень (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Überlégung
f -, -en разважа́нне, ро́здум, разва́га, меркава́нне
mit ~ — з наме́рам, абду́мана
bei näherer ~ — грунто́ўна абду́маўшы [узва́жыўшы]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Betráchtung
f -, -en
1) разгля́д
2) меркава́нне
über etw. (A) ~en ánstellen — разгляда́ць [абмярко́ўваць] што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
pogląd, ~u
м. погляд; меркаванне;
pogląd na świat — светапогляд;
wymiana ~ów — абмен думкамі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
notion[ˈnəʊʃn]n.
1. паня́цце, уяўле́нне;
have no notion of smth. не мець (а)нія́кага ўяўле́ння аб чым-н.
2.меркава́нне, по́гляд, ду́мка
3. капры́з, дзіва́цтва, недарэ́чнае жада́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
парадо́кс, ‑а, м.
Думка, меркаванне, якое разыходзіцца з агульнапрынятымі поглядамі, супярэчыць разумнаму сэнсу. //Кніжн. Нечаканая з’ява, якая не адпавядае звычайным уяўленням у навуцы. Матэматычны парадокс. Лагічны парадокс.//Разм. Недарэчны збег акалічнасцей, які супярэчыць разумнаму сэнсу. [Зося:] Мама мая на дваццаць гадоў маладзей за тату, і яе забралі ў армію, мама — хірург. У нашу армію.. А тата працуе ў немцаў. Парадокс.Шамякін.
[Ад грэч. parádoxos — нечаканы, дзіўны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спра́ўдзіцца, ‑дзіцца; зак.
1. Ажыццявіцца, здзейсніцца; збыцца. Мары тысячагоддзяў Аб светлай долі чалавецтва Спраўдзяцца ў жыцці.Бядуля.[Барашкін] проста верыў у тое, што гэтыя планы павінны абавязкова спраўдзіцца.Савіцкі.— А божачка мой, Кандратка прыйшоў! — з радасці загаласіла.. [маці]. — Сон спраўдзіўся.Лобан.
2. Аказацца правільным, пацвердзіцца. Чуткі пра выклік у камісію спраўдзіліся.Лынькоў.[Рыгорава] падазронасць і здагадка спраўдзіліся.Адамчык.Меркаванне камандзіра брыгады спраўдзілася.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)