3) informal быць мо́цна гало́дным, мо́цна хаце́ць е́сьці
4) пра́гнуць, мо́цна жада́ць
to starve for news — пра́гнуць наві́наў
2.
v.t.
1) мары́ць го́ладам
2) змуша́ць го́ладам да чаго́
•
- starve out
- starve down
- starve into
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ахлу́дзець ’астыць, адубець, стаць цвёрдым’ (КЭС. лаг.), охлу́дыты ’акачанець, астыць’ (Клім.). Ад хлуд, хлу́дзіна ’кій, дубец’, як адубець ’страціць гнуткасць (ад холаду)’ ад дуб, акалець ад кол і г. д., пры гэтым, аднак, цяжка вытлумачыць адрозненні ў націску; драг.хлуд ’акачаненне, здранцвенне; цурбан (у праклёнах)’ (Клім.) можа сведчыць пра другасную сувязь з хлуд ’кій’, параўн. рус.хлу́да ’немач, слабасць’, збліжанае Махэкам₂, 200, з чэш.chlouditi ’марыць (холадам)’, ст.-чэш.chlúditi слабець’; тады ад незафіксаванага *хлудзіць < *chlǫditi ’пазбаўляць сілы’; параўн. Ілліч–Світыч, ВЯ, 1961, 4, 94. Ці не сюды польск.ochłódnąć (на думку Брукнера, 180 «пазнейшае») замест ochłodnąć ці ochłonąć ’астыць, прыйсці да сябе пасля хвалявання’, для якога акрамя ўздзеяння формы chłód холад’ можна дапусціць уплыў бел.ахлудзець?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tire
I[taɪr]1.
v.t.
1) стамля́ць; мары́ць, змо́рваць
The hard work tired him — Цяжка́я пра́ца стамля́ла яго́
2) дакуча́ць, надаку́чваць
The monotonous work tired the office boy — Пасыльно́му надаку́чыла аднаста́йная пра́ца
2.
v.i.
мары́цца, змо́рвацца; стамля́цца
He tires easily — Ён лёгка стамля́ецца
•
- tire out
II[taɪr]
n.
шы́на f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
эмігра́цыя, ‑і, ж.
1. Перасяленне з сваёй айчыны ў іншую краіну па эканамічных, палітычных, рэлігійных і інш. прычынах. Мы добра ведаем з біяграфіі У. І. Леніна аб яго вымушанай эміграцыі за мяжу.Каршукоў.Крыўдна, што балюе беглы карнік Каля ўспамінаў дарагіх — Герцэн... Эміграцыя... Друкарні... Песні волі... Песні і сцягі.Панчанка.//Разм. Наогул пераезд у іншы горад ці іншую мясцовасць.
2. Знаходжанне за межамі сваёй айчыны ў выніку такога перасялення. Левандоўскі якраз два дні таму назад вярнуўся з эміграцыі.Карпюк.Знаходзячыся ў эміграцыі, Цётка [Алаіза Пашкевіч] прадаўжала марыць аб звароце на радзіму, каб працягваць рэвалюцыйную работу.Клімковіч.
3.зб. Эмігранты. Частка польскай моладзі ў краі знаходзілася пад уплывам ідэй лідэра польскай эміграцыі Л. Мераслаўскага.Смірноў.
[Ад лац. emigrare — перасяляцца, высяляцца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
го́ладм
1. Húnger m -s, -;
адчува́ць го́лад Húnger háben;
паміра́ць з го́ладу verhúngern vi (s), vor Húnger stérben*;
◊ го́лад не дзя́дзіна, з’ясі́ і кра́дзена Húnger tut weh
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
wish
[wɪʃ]1.
v.
1) хаце́ць, жада́ць
2) жада́ць, зы́чыць
I wish you a Happy New Year — Зы́чу Вам шчасьлі́вага Но́вага Го́ду
3) ма́рыць
2.
n.
1) жада́ньне n.
2) пажада́ньне n.
best wishes — найле́пшыя пажада́ньні
3) не́шта жада́нае
The girl got her wish — Дзяўчы́нка атрыма́ла то́е, што яна́ хаце́ла
4) ма́ра f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
спа́йка, ‑і, ДМ спайцы; Рмн. спаек; ж.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. спайваць — спаяць; дзеяннеістанпаводлезнач.дзеясл. спайвацца — спаяцца. Вось Федзя ўжо ў музычнай школе, Развучвае дыезы ды бемолі, Хаця жадання ў хлопчыка няма. Ён у кішэнях носіць гайкі І марыць аб майстэрстве спайкі, Але дарма.Корбан.
2. Месца спайвання, злучэння частак чаго‑н. Мы саставілі замкнуты ланцуг розных металічных дратоў, і адну спайку награвалі, а другую ахалоджвалі.«Беларусь».
3.перан. Яднанне, калектывізм, цесная сувязь. Моцная дысцыпліна замацоўвала спайку.Брыль.Разумее настаўнік, што сялянам бракуе грамадскае арганізацыі, спайкі.Навуменка.
4. Від злучэння розных органаў і тканак, а таксама месца гэтага злучэння. Спайка паўшар’яў галаўнога мозга.// Паталагічнае злучэнне тканак у выніку запаленчага працэсу. Утварэнне спаек у страўніку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Вымаўляючы гучна, так, каб было чутно для другіх. [Колас:] — Чытай уголас і папраўляй, а я буду сачыць па кнізе.Лужанін.Убачыўшы, што я бяру напрамак да машыны,.. [чалавек] яшчэ старанней замітусіўся, а потым уголас пачаў лаяць шафёра: — Хіба гэта вадзіцель! Партач, а не вадзіцель!Кулакоўскі.// Так, што можна пачуць. Марыць уголас. □ Стары [ляснік] прывык да адзіноты, цішыні і таму думае ўголас.Хомчанка.// Гучна, моцна, голасна. Часамі [Самабыль] заліваецца смехам уголас, а часам проста смяецца моўчкі.Колас.Адна толькі Ганька сядзіць у мыцельніку, і адну яе толькі ніхто не заўважае. Гэта няўвага так крыўдзіць Ганьку, што яна не можа больш стрымацца. Яна плача горка, плача ўголас...Васілевіч.Але Арына не гаварыла нічога. Толькі рыдала, горка, уголас.Мележ.
2.перан. Адкрыта, на людзях. [Лёнік] не забываў пра .. [рагатку], але загаварыць аб ёй уголас не адважваўся.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штука́рства, ‑а, н.
1. Паводзіны, учынкі штукара (у 3 знач.); дзіўныя, незвычайныя дзеянні, штукі (у 4 знач.). Вечарамі, калі камеры замыкаліся на ўсю ноч, зняволеныя прараблялі розныя цікавыя штукарствы, напрыклад, падыманне чалавека кончыкамі пальцаў, або падыманне самога сябе на нары.Колас.Калапскі вёў сваю пракурорскую справу больш сумленна, пазбягаў грубых падманаў, штукарства і ашуканства, трымаўся салідна і спакойна.Машара.[Віця] марыць вырасці мужным і смелым, а што ні зробіць — усё называюць штукарствам, дураслівасцю.Шыловіч.
2. Стварэнне танных знешніх эфектаў, разлічаных на тое, каб сваёй незвычайнасцю ўразіць каго‑н. Маладнякоўскія кіраўнікі не маглі дараваць Я. Коласу яго іранічнага стаўлення да .. паэтычнага штукарства.«Полымя».Талент чалавека заўсёды мае патрэбу ў адкрыцці, бо не адкрыты і не ўспешчаны людскою ўвагаю, ён можа астацца толькі штукарствам, з якога людзі будуць добразычліва сабе пасміхацца.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)