tire

I [taɪr]

1.

v.t.

1) стамля́ць; мары́ць, змо́рваць

The hard work tired him — Цяжка́я пра́ца стамля́ла яго́

2) дакуча́ць, надаку́чваць

The monotonous work tired the office boy — Пасыльно́му надаку́чыла аднаста́йная пра́ца

2.

v.i.

мары́цца, змо́рвацца; стамля́цца

He tires easily — Ён лёгка стамля́ецца

- tire out

II [taɪr]

n.

шы́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)