сяміго́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Дзяўчынка ва ўзросце сямі год.

2. Разм. Няпоўная агульнаадукацыйная сярэдняя школа ў СССР, у якой вучыліся 7 гадоў. Пасля сямігодкі Васіль паехаў у сельскагаспадарчы тэхнікум. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

girl [gɜ:l] n.

1. дзяўчы́нка, дзяўчы́на

2. дачка́;

My little girl is ill. Мая дачка захварэла.

3. малада́я жанчы́на

4. (часта ў словазлучэннях) a shop girl прадаўшчы́ца;

an office girl слу́жачая канто́ры, супрацо́ўніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

slight [slaɪt] adj.

1. лёгкі, невялі́кі, нязна́чны;

a slight cold лёгкая прасту́да;

a slight mistake нязна́чная памы́лка

2. то́нкі; шчу́плы; кво́лы;

a slight girl то́ненькая дзяўчы́нка

♦

not in the slightest ні кро́пелькі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лапатаць, ✂; незак.

  1. Удараць па якой-н. паверхні, ствараючы аднастайныя, прыглушаныя гукі.

    • Л. крыламі па вадзе.
    • Дождж лапоча па страсе.

  2. Хутка, нязвязна гаварыць (разм.).

    • Дзяўчынка лапатала на сваёй дзіцячай мове.

  3. Гаварыць многа, бесперастанку аб чым-н. пустым, нязначным (разм.).

    • Яна цэлы дзень бегала па вёсцы і лапатала.

|| зак. пралапатаць, ✂.

|| наз. лапатанне, ✂ і лопат, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абхапі́ць, ✂; зак.

  1. Абняць (рукамі, лапамі і пад.).

    • Дзяўчынка абхапіла маці за шыю.

  2. перан. Акружыць з усіх бакоў (пра агонь, цемру і пад.).

    • Абхапіў агонь будыніну.

  3. Успрыняць цалкам што-н.

    • А. позіркам краявід.

  4. Распаўсюдзіць сярод каго-н.

    • А. падпіскай на газеты.

  5. Зрабіць абход праціўніка з флангаў з мэтай нанясення ўдару.

    • Партызаны абхапілі ворага з трох бакоў.

|| незак. абхопліваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Прашчалы́ка ’хлопчык ці дзяўчынка, якія любяць падглядваць’ (Нас.), прашчалы́га ’прайдзісвет, махляр, круцель’ (ашм., Стан.). Рус. прощелы́га ’прайдзісвет, жулік, ашуканец; насмешнік’. Рускае слова ўзводзяць да щель ’шчыліна’ (гл. шчэлка) і ўключаюць ў семантычны рад пройдоха, проныра, пролаза (гл. Гараеў, 283; Праабражэнскі 2, 137; Фасмер, 3, 387). Пранікненне з рускай мовы?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уху́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Адзецца ў што‑н. цёплае, абгарнуцца, захутацца з усіх бакоў. Дзяўчынка ўхуталася ў старую світку, бо на дварэ трашчаў мароз. Сабаленка. / у перан. ужыв. Лісты на ніжніх галінах шчыльна ўхуталіся асенняй цемрай. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Teenager

['ti:ne:dʒər]

m -s, - падле́так, юна́к, тынэ́йджар (асоба, часцей дзяўчынка ва ўзросце ад 13 да 19 гадоў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ро́ўба ’дзяўчынка-плакса’ (кіраў., Нар. сл.; мазыр., Мат. Гом.). Да раўці́ (гл.). Суфікс -ба ў беларускіх гаворках у адрозненне ад іншых славянскіх і балтыйскіх моў, дзе ён утварае адцягненыя назоўнікі, тут утварае асабовыя назоўнікі агульнага роду, абазначаючы асоб паводле ўласцівага ім дзеяння (Слаўскі, SP, 1, 61–62; Атрэмбскі, Gramatyka, 2, 230–233; Сцяцко, Афікс. наз., 33).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

про́вад, ‑у, М ‑дзе; мн. правады, ‑оў; м.

Металічны шнур, дрот для перадачы электрычнага току. Электрычны провад. Тэлефонны провад. Провад высокага напружання. // Лінія тэлефоннай або тэлеграфнай сувязі. «Што табе трэба, дзяўчынка?» — спыталі з другога канца проваду. Хомчанка. Пяюць правады на высокіх слупах. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)