pitch​2 [pɪtʃ] v.

1. устана́ўліваць;

pitch a tent ста́віць пала́тку;

pitch a camp разбіва́ць ла́гер

2. кі́даць, падава́ць (у розных знач.);

pitch hay кі́даць ві́ламі се́на

3. mus. задава́ць вышыню́ (тону)

4. па́даць, кі́дацца

5. зве́дваць гайда́нку (пра карабель)

♦

pitch a story/yarn (to smb.) infml раска́зваць ба́йкі (каму́-н.), прыхлу́шваць

pitch in [ˌpɪtʃˈɪn] phr. v. infml (with) далучы́цца; уне́сці сваю́ ча́стку

pitch into [ˌpɪtʃˈɪntu] phr. v. infml энергі́чна бра́цца (за справу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Іма́ць ’браць, прымаць’, ’мець’ (Байк. і Некр.), ’браць, хапаць’, ’біць’, ’мець’ (Нас.), ’браць, мець, перахапіць’ (Др.-Падб.), ’браць, мець, разумець’ (Гарэц.), імя́ць ’браць’ (Касп.), іма́цца ’брацца’, ’разумець’ (Нас.). Рус. дыял. има́ть ’браць’, ’лавіць, хапаць’, ’уладаць, мець’, ’мець намер, жаданне рабіць што-н.; хацець’; укр. іма́ти ’браць, узяць, злавіць, хапаць, схапіць’ (Грынч.), польск. уст. imać ’браць, хапаць’, в.-луж. jimać ’чапаць, хапаць’, н.-луж. jimaś ’браць, хапаць’, палаб. jaimăt ’хапаць, лавіць’, чэш. jímati ’браць, хапаць’, славац. jímať ’мець’, серб.-харв. ѝмати ’тс’, балг. и́мам ’тс’, макед. има ’тс’. Ст.-слав. имати ’хапаць, схопліваць, лавіць, збіраць’, ст.-рус. имати ’браць, збіраць, здабываць, захопліваць’, ст.-бел. имати ’мець; браць; лічыць, прымаць’ (Скарына). Ступень чаргавання да мець (гл.). Прасл. ітэратыў *jьmati (sę) утвораны ад *ęti, *jьmǫ (параўн. няць, узяць), якое ўзыходзіць да і.-е. *em‑; параўн. літ. imù, im̃ti, лат. jęmu, jem̃t, ст.-прус. īmt, лац. emō, emere з тоеснай семантыкай; гл. Бернекер, 1, 425; Фасмер, 2, 128; Слаўскі, 1, 450–451; Трубачоў, Эт. сл., 6, 71; 8, 224–225; Тапароў, 3, 47–49. У апазіцыі *ęt‑ — *jьmati бачаць адбітак семантычнага супрацьпастаўлення стану (’мець, уладаць’) і актыўнага дзеяння (’браць, захопліваць’); гл. Шанскі, 2, I, 54; Скок, 1, 716 і Безлай, 1, 210, дзе семантычныя паралелі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

odpadać

odpada|ć

незак.

1. адпадаць, адвальвацца;

ręce mi ~ją перан. у мяне рукі адвальваюцца (ад стомы);

2. перан. адсейвацца, адсявацца; не брацца ў разлік;

kto/co odpadać — хто/што не лічыцца (не бярэцца ў разлік, адпадае)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

attack​2 [əˈtæk] v.

1. напада́ць;

A woman was attacked and robbed by a gang of youths. Банда падлеткаў напала на жанчыну і абрабавала яе.

2. атакава́ць, напада́ць;

At dawn the enemy attacked the town. На досвітку вораг атакаваў горад.

3. крытыкава́ць, напада́ць (перан.);

be under violent attack быць прадме́там рэ́зкіх напа́дак

4. напада́ць; шко́дзіць;

Locusts attacked the crops. На пасевы напала саранча.

5. энергі́чна бра́цца (за што-н.); нава́львацца

6. sport атакава́ць, штурмава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разлі́к, -ку м., в разн. знач. расчёт;

узя́ць р. — взять расчёт;

кулямётны р. — пулемётный расчёт;

р. параво́га катла́ — расчёт парово́го котла́;

па маі́х ~ках ён паві́нен ху́тка прые́хаць — по мои́м расчётам он до́лжен ско́ро прие́хать;

○ ная́ўны р. — нали́чный расчёт;

гаспада́рчы р. — хозя́йственный расчёт;

◊ бра́цца (прыма́цца) у р. — принима́ться в расчёт;

скі́нуць з ~ку — сбро́сить со счето́в;

прыня́ць у р. — приня́ть в расчёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áusfallen

* vi (s)

1) выпада́ць, выва́львацца

2) не адбы́цца

3) напада́ць

4) рабі́ць вы́лазку

5) дава́ць вы́нік

gut ~ — удава́цца

wie sind die Wáhlen áusgefallen? — як прайшлі́ вы́бары?

6) выбыва́ць, не бра́цца ў разлі́к

7) прасто́йваць; вы́йсці са стро́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tooth [tu:θ] n. (pl. teeth)

1. зуб;

I had a tooth out. Мне вырвалі зуб.

2. зубе́ц (пілы)

3. : а sweet tooth ласу́н; ласу́ха

♦

cut a tooth: She’s cutting teeth. У яе прарэзваюцца зубы;

fight to oth and nail змага́цца не на жыццё, а на смерць;

get one’s teeth into smth. infml го́рача бра́цца за што-н.;

in the teeth of smth. наперако́р чаму́-н.;

set smb.’s teeth on edge кі́даць каго́-н. у дры́жыкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ángreifen

*

1.

vt

1) хапа́ць, бра́ць

2) напада́ць, атакава́ць

3) натамля́ць, знясі́льваць

die Árbeit ~ — бра́цца за пра́цу

das greift die Nérven an — як гэ́та дзе́йнічае на не́рвы

4)

j-s Éhre ~ — закрана́ць чый-н. го́нар

2.

(sich) працава́ць, не шкаду́ючы сіл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

łapać się

łapa|ć się

незак.

1. хапацца;

~ć się za głowę — хапацца (брацца) за галаву;

kot ~ał się gałęzi — кот хапаўся за галінку;

2. лавіцца; трапляцца;

~ć się na czym — трапляцца на чым;

~ć się na przynętę — лавіцца на прынаду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ро́зум м Vernúnft f -; Sinn m -(e)s (свядомасць); Verstánd m -(e)s;

◊ го́лас ро́зуму die Stímme der Vernúnft;

стра́ціць ро́зум den Verstánd verlíeren*; nicht ganz bei Sínnen sein;

наве́сці на ро́зум in den Sinn kómmen*; éinfallen* vi (s);

не з яго́ ро́зумам das ist für ihn zu hoch;

бра́цца за ро́зум sich éines Bésseren besínnen*;

быць не пры сваі́м ро́зуме ganz von Sínnen sein, nicht (ganz) bei Trost sein;

што галава́, то і ро́зум sovíel Köpfe, sovíel Sínne

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)